به گزارش سلام نو آنطور که ایسنا نوشته است این خلوت گمشده، فرصتی برای اندیشیدن به خویشتن، بازنگری در اهداف و مسیر زندگی، و یافتن آرامش درونی بود.
اما مدرنیسم با هجوم فناوریهای ارتباطی و فرهنگ سلبریتی، ما را به موجوداتی تشنه دیده شدن تبدیل کرده است.
در این میان، "تنهایی" به مفهومی منفی بدل شده و از آن گریزانیم.
اما این گریز، چه بهایی برای ما داشته است؟
در این نوشتار، به بررسی پیامدهای از دست رفتن خلوت و تنهایی در دنیای مدرن میپردازیم.
خلوت، گنجی گمشده
وقتی از "تنهایی" سخن میگوییم، منظورمان انزوا و گوشهگیری نیست، بلکه فرصتی برای درنگ در سکوت و تعمق در خویشتن است.
این خلوت، فضایی برای محاسبه نفس، بازاندیشی در اعمال و نیات، و یافتن معنای زندگی است.
در آموزههای دینی نیز بر اهمیت خلوت و مراقبه تاکید شده است.
اما در دنیای مدرن، این گنج گرانبها به دست فراموشی سپرده شده است.
فناوریهای ارتباطی جدید، حریم خصوصی و تمرکز ما را ربودهاند و توان تنها بودنمان را از بین بردهاند.
ما به موجوداتی وابسته به ارتباطات تبدیل شدهایم که گویی بدون تایید و دیده شدن دیگران، هویت خود را از دست میدهیم.
ترس از تنهایی
مدرنیسم، ترس از تنهایی را در ما نهادینه کرده است.
ما از خلوت و سکوت میترسیم، زیرا در این فضا، با خود واقعیمان روبرو میشویم.
این ترس، ما را به سمت سرگرمیهای افراطی، وابستگی به رسانهها و شبکههای اجتماعی، و جستجوی دائمی تایید دیگران سوق میدهد.
در این میان، مطالعه عمیق، تفکر و اندیشهورزی جای خود را به سرگرمیهای سطحی و گذرا دادهاند.
بهای از دست رفتن خلوت
از دست رفتن خلوت و تنهایی، پیامدهای منفی متعددی به دنبال داشته است:
- کاهش میل به دروننگری و خودشناسی
- از بین رفتن تمرکز و قدرت تفکر عمیق
- وابستگی به رسانهها و شبکههای اجتماعی
- جستجوی دائمی تایید و دیده شدن از سوی دیگران
- سطحی شدن مطالعه و تفکر
بازگشت به خلوت
در دنیای پرشتاب امروز، بازگشت به خلوت و تنهایی، ضرورتی انکارناپذیر است.
ما باید یاد بگیریم از سکوت نترسیم و از آن به عنوان فرصتی برای رشد و تعالی خود استفاده کنیم.
در این مسیر، میتوانیم از راهکارهای زیر استفاده کنیم:
- محدود کردن استفاده از فناوریهای ارتباطی
- اختصاص زمان مشخصی برای خلوت و سکوت در طول روز
- مطالعه عمیق و تفکر در موضوعات مختلف
- تمرین مراقبه و معنویت
بازگشت به خلوت، به ما کمک میکند تا خود واقعیمان را بشناسیم، به آرامش درونی دست یابیم، و زندگی معنادار و هدفمندی را تجربه کنیم.
نظر شما