به گزارش سلام نو، محمدامین حیات مقدم پژوهشگر نوشت: سرزمین عامل مادی و اساسی در شکل گیری کشورهاست.
قلمرو سرزمینی عبارت میباشد از زمین،دریا،هوا.
مرز بین دو کشور می‌تواند یک رشته کوه باشد.
گروسیوس در سال ۱۹۰۶ رساله ای در مورد دریای آزاد به نگارش درآورد.
راهزنی دریایی یک جرم بین‌المللی است.
هر دولتی که عضو جامعه بین المللی است صلاحیت تعقیب کشتی دزد دریایی را دارد.
دزدی دریایی را می‌توان به هواپیما ربایی در دریای آزاد نیز بسط داد.
ماده ۱۰۵ کنوانسیون ۱۹۸۲ دزدی دریایی را در صلاحیت جهانی قرار داده است.
کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریا ،یک سند بین‌المللی است.
در دریای آزاد هیچ کدام از دولت ها نمی‌توانند و حق ندارند از لحاظ حقوق بین‌الملل ادعای مالکیت به شیوه صلاحیت انحصاری و یا ادعای حاکمیت بر آن منطقه را داشته باشند.
زیر دریایی های نظامی اگر قصد گذر از دریای سرزمینی را دارند باید در سطح آب حرکت کنند و پرچمشان نیز نشان دهند.
رودخانه ها از لحاظ حقوق بین‌الملل می‌توان به چهار دسته تقسیم نمود.
رودخانه ملی،رودخانه مرزی،رودخانه های چند ملیتی،رودهای بین‌المللی.
دیوان بین المللی حقوق دریاها بر اساس کنوانسیون ۱۹۸۲،ایجاد شده است.
مقر دیوان بین‌المللی حقوق دریاها در هامبورگ میباشد.
این دیوان ۲۱ قاضی دارد که به مدت ۹ سال قاضی هستند.
نظر شما