به گزارش سلام نو، سید حسن نصرالله در سال ۱۹۶۰ در شهرک البازوریه واقع در ۱۰ کیلومتری شرق بیروت به دنیا آمد. او به دلیل فشارهای اقتصادی جنوب لبنان به همراه خانواده به بیروت مهاجرت کرد و در حاشیه پایتخت در محله کرنتینا سکنی گزید.
خودش میگوید در کودکی شال مشکی و بلند مادر بزرگش را دور سر میپیچانده و به حاضران میگفته من روحانی هستم، پشت سرم نماز بخوانید. شخصیت نصرالله در محله کرنتینا شکل گرفت. وی در نوجوانی در نزد پدرش در مغازه میوهفروشی کار میکرده. سید برخلاف دوستانش که همیشه راهی زمینهای فوتبال و سواحل توریستی بیروت بودند، به مناطق مجاور کرنتینا همانند، النبعه، سن الفیل و برج حمود میرفت تا از فضای معنوی مساجد آنها استفاده کند.
سیدحسن از کودکی علاقه فراوانی به مطالعه داشت و در زمینه دین مطالعات زیادی انجام داده است. او تحصیلات ابتدایی را در مدرسههای کوی النجاح و سن الفیل پشتسر گذاشت و همزمان با جنگهای داخلی لبنان به اتفاق خانواده به بازوریه زادگاه خود بازگشت و در شهر صور دوران دبیرستان را تمام کرد.
جنبشهای چپ مارکسیستی و کمونیستی در آن دوران در البازوریه بسیار فعال بودند اما وی به جنبش اسلامی امل که امام موسیصدر آن را در لبنان پایهریزی کرده بود، پیوست. دیری نگذشت که سیدحسن به عنوان نماینده امل در البازوریه فعالیت سیاسیاش را گسترش داد.
او در مسجد صدر شهر صور با یک روحانی مدرس علوم دینی به نام سیدمحمد الغروی آشنا شد و با کمک او برای ادامه تحصیلات حوزوی به نجف رفت. در آنجا نصرالله سراغ آیتالله سیدمحمد باقر صدر را گرفت اما او را به شخصی به نام سیدعباس موسوی معرفی کردند و در اولین دیدارش با موسوی در ابتدای گفتوگو سعی کرد از لهجه لبنانی دوری کند و با عربی فصیح صحبتش را آغاز کرد.
نصرالله تحصیلاتش را در نجف نزد موسوی و آیتالله صدر ادامه داد و در سال ۱۹۷۸ مقدمات را به پایان رساند. در این دوران در کشور عراق تحولات سیاسی و امنیتی فراگیر شدهبود. در این تحولات طلاب علوم دینی حوزه نجف همواره تحت تعقیب بودند. طلبههای لبنانی نیز در این دوران با اتهامات مختلفی از جمله همکاری با حزب الدعوه عراق، همکاری با جنبش امل در لبنان و یا ارتباط با حزب بعث حاکم بر سوریه مواجه بودند.
نصرالله به دلیل فشارهای موجود در عراق به لبنان برگشت و در حوزه علمیه بعلبک مشغول به تحصیل و تدریس شد. در کنار تحصیلات حوزوی، سید از آموزشهای نظامی غافل نماند و دورههای مختلف چریکی را پشتسر گذاشت. سیدحسن به دلیل توانایی در مدیریت و فرماندهی، به عنوان نماینده جنبش امل در دره بقاع منصوب شد.
در سال ۱۹۸۲ با آغاز اشغال لبنان، جنبش امل به ۲ جریان تقسیم شد، جریان اول به رهبری نبیه بری، خواهان قرارگرفتن نیروهای جنبش در کنار جبهه نجات ملی بود و جریان دوم که سیدعباس موسوی و سیدحسن نصرالله آن را رهبری میکردند، خواستار حفظ نیروهای اصولگرای شیعی و سازماندهی آنها برای رویارویی با اشغالگران اسرائیلی بود.
مهمترین دلیل نیروهای اصولگرای شیعی در ملحق نشدن به نیروهای جبهه نجات ملی وجود شخصیتی چون بشیر جمیل بود. چرا که بشیر جمیل در کنار روابطش با اسرائیل به دنبال ریاست جمهوری لبنان بود. از اینجا بود که هستههای اولیه حزبالله شکلگرفت و با ملحق شدن نیروهای اصولگرا به تشکیلات جدید، این سازمان در ساختار سیاسی - نظامی لبنان عرض اندام کرد.
در ابتدای تشکیل حزبالله، سیدحسن ۲۲ ساله بود و به عنوان یک نیروی تبلیغاتی برای جذب جوانان شیعی برای پیوستن به حزب کار میکرد. پس از مدتی وی به سمت معاون دفتر حزب در بیروت در کنار ابراهیم امین السید ایفای مسئولیت کرد تا اینکه معاونت اجرایی حزب که به منظور تنفیذ مصوبات شورای مرکزی حزب الله ایجاد شده بود، تأسیس شد.
نصرالله در این زمان به سمت معاون اجرایی حزب مشغول به کار شد. پس از آن برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی قم شد و پس از مدتی به دلیل اختلافات تنشزای جنبش امل و حزبالله دوباره به لبنان برگشت.
در سال ۱۹۹۲ سیدعباس موسوی دبیرکل حزب الله و استاد سیدحسن به دست صهیونیستها ترور شد. با آمدن نصرالله به صدر حزب، تشکیلات شیعه لبنان از جرگه دفاعی و نظامی امنیتی فراتر رفت و حوزه جدیدی برای حضور حزب الله در ساختار سیاسی لبنان تعریف کرد. به گونهای که در انتخابات پارلمانی لبنان در سالهای ۱۹۹۶، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ همواره بر حضور نمایندگان جنبش حزبالله در پارلمان افزوده شده است.
پیروزی چشمگیر حزبالله به رهبری سیدحسن و اخراج نیروهای اسرائیلی از جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰ هیچ وقت از خاطرهها فراموش نخواهد شد.
سید حسن نصرالله پس از صبحی الطفیلی و سیدعباس موسوی، سومین دبیرکل حزبالله لبنان است و همواره یکی از اهداف اصلی سرویسهای جاسوسی و تروریستی رژیم صهیونیستی به حساب میآید. وی در سال ۱۹۹۷ سیدهادی پسر ارشدش را در رویارویی با نیروهای اسرائیلی در جنوب لبنان از دست داد.
در زمان جنگ داخلی لبنان، حزبالله لبنان به کمک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تعلیم نظامی داده شده و تحت حمایت مالی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. حزبالله لبنان ۳ هدف اصلی را به عنوان آرمان خود اعلام کرده که عبارتند از: محو آثار امپریالیستی غربی در لبنان، مقابله با حزب کتائب و برپایی حکومت اسلامی در لبنان.
برآوردها تا سال ۲۰۱۷ میلادی نشان میدهد که حداکثر قابلیت حزبالله لبنان برای بسیج نیرو در حدود ۵۰ هزار جنگجو است.
سید حسن نصرالله پس از ترور شدن سید عباس موسوی به دست نیروهای نظامی اسرائیلی در سال ۱۹۹۲ میلادی به مقام دبیرکلی حزبالله لبنان رسید و امروز به شهادت رسید.
هستهٔ اولیه حزبالله و ساختار تشکیلاتی آن متشکل از اسلام گرایان، نیروهای حزب الدعوه به رهبری محمدحسین فضلالله، شاخه دانشجویی حزب الدعوه، مسئولان جنبش امل، اعضای جنبش فتح به رهبری ابو جهاد (خلیل الوزیر) و تمام گروهها و جریانهایی که از انقلاب اسلامی ایران و سید روحالله خمینی تأثیر گرفته بودند شکل گرفت. نخستین دبیرکل حزبالله صبحی طفیلی بود که بعد از اختلاف در نحوه رابطه با ایران از سوی شورای اجرایی این مجموعه کنار گذاشته شد بعد از وی سید عباس موسوی به دبیرکلی این مجموعه انتخاب شد و بعد از ترور او صبحی طفیلی، راغب حرب، عبدالکریم عبید، سید حسین موسوی، سید حسن نصرالله، سید ابراهیم امین السید، حسین الکورانی، نعیم قاسم، محمد یزبک، حسین خلیل، محمد رعد و محمد فنیش از جمله افرادی بودند که از حزب الدعوه و جنبش امل وارد حزبالله شده و سید حسن نصرالله به دبیرکلی این مجموعه انتخاب شد.
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزبالله لبنان در اولین سالگرد جنگ اسرائیل و لبنان، در مصاحبه اختصاصی با صدا و سیمای جمهوری اسلامی اعلام کرد که در طول جنگ از «سرپرست و رهبرش»، آیت الله سیدعلی خامنهای «رهنمود و راهنمایی» دریافت میکرده است.
دبیران کل و فرماندهان
- صبحی طفیلی
- سید عباس موسوی
- سید حسن نصرالله
محمد الکوثرانی
محمد الکوثرانی یک رهبر ارشد نیروهای حزبالله در عراق است و بعد ازشهادت قاسم سلیمانی در ماه ژانویه بخشی از کارهای هماهنگی سیاسی گروههای شبه نظامی همسو با ایران که سابقاً سلیمانی سازماندهی میشد، را به عهده گرفته است. او در این موضع مسئولیت اقدامات گروههایی که خارج از کنترل دولت عراق عمل میکنند، را تسهیل میکند. کوثرانی بهعنوان یک عضو شورای سیاسی حزبالله تلاش کرده منافع حزبالله در عراق، از جمله تلاشهای حزبالله برای ارائه آموزش، پول، حمایت سیاسی و لجستیک برای گروههای شورشی شیعه عراق، را پیش ببرد.
نیروی نظامی
حزبالله یک نیروی شبهنظامی است که به سلاحهای سبک همچون تفنگهای اتوماتیک، خمپاره، آرپیجی و راکتهای کاتیوشا مسلح است و گاهی از راکتهای خود برای بمباران شهرهای شمال اسرائیل استفاده میکند. به گفته مقامات نظامی آمریکایی آنها راکتهای خود را با راکتاندازهای چندتایی نصب شده بر روی کامیون شلیک نمیکنند بلکه معمولاً آنها را از لانچرهای ثابت و با استفاده از کنترل راه دور شلیک میکنند تا خدمهٔ آتش آنها از آتش ضد توپخانه اسرائیل در امان باشند. با این حال گزارشهایی هم از وجود سیستمهای راکتانداز چندلولهای متحرک منتشر شده است از جمله راکتاندازهای فجر-۳ ساخت ایران که بر روی کامیونهای ایسوزو ژاپنی نصب شدهاند.
منابع اسرائیلی بارها از انتقال راکتهای دوربرد از جمله انواع ۲۴۰ میلیمتری راکت معروف بام-۲۱ گراد و راکتهای فجر-۳ و فجر-۵ به حزبالله لبنان خبر دادهاند. گزارشهایی هم از انتقال موشک بالستیک کوتاهبرد زلزال-۲ با برد ۱۱۵ کیلومتری و کلاهک ۶۰۰ کیلوگرمی منتشر شده است. در سال ۲۰۰۴ رئیس سازمان اطلاعات نظامی اسرائیل اعلام کرده حزبالله ۱۳ هزار راکت در اختیار دارد که بیشتر آنها برد ۲۵ کیلومتری داشته و حدود ۵۰۰ عدد از آنها برد ۴۵ کیلومتری (فجر-۳) و ۷۵ کیلومتری (فجر-۵) و چند ده عدد هم برد ۱۱۵ کیلومتری (زلزال-۲) دارند. البته سیستمهای دوربرد مکانیسم هدفگیری نسبتاً پیچیدهای دارند و استفاده مؤثر حزبالله از آنها بدون کمک مستقیم نیروهای سپاه پاسداران بعید به نظر میرسد. در سال ۲۰۰۶ یک مقام ارشد اطلاعاتی نظامی اسرائیل به کمیسیون روابط خارجی و دفاعی کنست مجلس اسرائیل گفت که حزبالله هزاران راکت با برد ۲۰ کیلومتری و حدود ۱۰۰ راکت با برد ۴۰ تا ۷۰ کیلومتری در اختیار دارد. در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۶ نیروهای حزبالله یک راکت ۳۳۳ میلیمتری با کلاهک ۱۰۰ کیلوگرمی و برد ۱۳ کیلومتری را به سوی اسرائیل شلیک کردند. آنها این راکت را رعد-۱ نامیدند که به نظر میرسد همان راکت شاهین-۱ ساخت ایران باشد. در ۲۸ ژوئیه ۲۰۰۶ حزبالله هفت راکت دوربرد را به سوی شهر آفولا در شمال اسرائیل شلیک کرد که به خارج از شهر برخورد کرده و هیچ کشته و مجروحی نداشت. حزبالله این راکت را خیبر-۱ معرفی کردند که به نظر میرسد نام دیگر راکت فجر-۵ باشد. دبیرکل حزبالله در یک سخنرانی اذعان کرد: از کریات شمونه تا ایلات در برد موشکهای مقاومت اسلامی لبنان قرار دارد. این ادعا احتمال این که حزبالله موشکهای با برد بیش از ۴۰۰ کیلومتر را در اختیار داشته باشد قویتر کرد.
ایران همچنین پهپادهای غیرمسلح مهاجر-۴ را هم در اختیار حزبالله قرار داده است. در نوامبر ۲۰۰۴ حزبالله یک فروند هواپیمای بدون سرنشین را به سوی اسرائیل به پرواز درآورد که پس از گذشتن از فراز شهر نهاریا در آبهای سرزمینی لبنان سقوط کرد. در سال ۲۰۰۶ هم حزبالله یک کشتی موشکانداز کلاس ساعر-۵ اسرائیل را هدف قرار داد که به مرگ یک ملوان اسرائیلی انجامید. ابتدا تصور میشد یک پهپاد حامل بمب به کشتی برخورد کرده، اما بعداً مشخص شد که از مدل تولید ایران موشک کروز سی-۸۰۲ (با نام ایرانی موشک نور) برای حمله استفاده شده است. نیروهای حزبالله همزمان با همین حمله یک موشک ضدکشتی هدایت راداری سی-۸۰۲ را نیز به سوی یک کشتی تجاری با پرچم کامبوج که در کنار کشتی اسرائیلی قرار داشت، شلیک کردند. ۱۲ ملوان مصری این کشتی که پس از برخورد موشک به آب پریده بودند توسط کشتیهای دیگر نجات داده شدند.
سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان طی گفتگو با شبکه المنار دربارهٔ تحولات لبنان و منطقه گفت اسرائیل نقطه ضعفی در آمادهسازی جبهه داخلی خود برای جنگ دارد و این امر باعث شده است تا حزبالله بتواند امروز به شکل بهتری این جبهه را مورد هدف قرار داده تلفات بیشتری را بر آن وارد کند. به گزارش ماکو نیوز اسرائیلی نصرالله هزاران هدف را در اسرائیل بر روی نقشه نشان داد و محل استقرار اهداف راهبردی اسرائیل را از روی آن در معرض دید بینندگان گذاشت. همچنین روزنامه هاآرتص خبر داد، حزبالله تأکید میکند قادر است زیانهای جبران ناپذیری را به اسرائیل وارد کند، زیانهایی که بخشی از آن متوجه جبهه داخلی خواهد شد. این گفتگو با بازتاب گسترده رسانههای اسرائیل مواجه شده است. بخش نظامی حزبالله خود را شاخهٔ مقاومت اسلامی در لبنان میداند.
انفجار انبار حزبالله
روز ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۰ زاغه مهمات حزبالله در روستای عین قانا در جنوب لبنان منفجر شد، این زاغه در منطقهای قرار داشت که حزبالله یک کمربند حفاظتی اطراف آن ایجاد کرده بود، این انفجار شوک جدیدی به این کشور بحران زده وارد آورد. علت انفجار مشکلات فنی ذکر شده است.
انفجار پیجرها و بیسیمها
انفجار پیجرها
روز ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴ انفجار صدها دستگاه پیجر نیروهای حزبالله لبنان دستکم ۹ کشته و ۲۸۰۰ زخمی بر جای گذاشت.
انفجار بیسیمها
یک روز پس از انفجار پیجرها روز چهارشنبه ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴ بیسیمهای «واکی تاکی» متعلق به اعضای حزبالله منفجر شد که در اثر این انفجارها تا کنون ۹ نفر کشته و ۳۰۰ نفر زخمی شدهاند.
نظر شما