به گزارش سلام نو به نقل ار رکنا، مورد مردی در کنتاکی آمریکا که در حالی که قرار بود اعضای بدنش برای اهدا برداشته شود، به هوش آمد، پرسشهایی را درمورد پروتکلهای بیمارستانهای ایالات متحده و شبکههای اهدای عضو برای تعیین مرگ مطرح کرده است.
نیکولتا مارتین، کارمند سابق سازمان اهداکنندگان عضو کنتاکی (KODA)، با ارسال نامه به کمیته انرژی و بازرگانی مجلس نمایندگان ایالات متحده که در سپتامبر جلسهای درباره سیستم تأمین و پیوند اعضای کشور برگزار کرد، مورد وحشتناک مرد زندهشده را افشا کرد. مارتین زمانی که در KODA مشغول به کار بود، یادداشتهای مرتبط با عمل جراحی اکتبر سال ۲۰۲۱ را بررسی کرد.
یادداشتهای مارتین نشان میدهد اهداکننده پس از آزمایشی بالینی برای ارزیابی آمادگی قلب برای پیوند، نشانههایی از حیات را نشان داد. مارتین در گفتگو با انپیآر گفت: «اهداکننده در جریان کاتتریزاسیون قلبی بیدار شده بود و روی میز تکان میخورد.»
بیماری که این حادثه برایش رخ داد، آنتونی توماس هوور (تیجی) ۳۶ ساله است. او پس از مصرف بیش از حد مواد مخدر به بیمارستان باپتیست در شهر ریچموند منتقل شد. پس از ایست قلبی و اعلام مرگ مغزی، دستگاههای حمایتکننده زندگی از توماس جدا و طبق خواستهاش برای اهدای عضو آماده شد.
خواهر تیجی پس از درگذشت برادرش در کنار او بود. او به همراه سایر اعضای خانواده، به یاد میآورد که تیجی در راه انتقال به اتاق عمل چشمانش را باز و به اطراف نگاه کرد؛ ولی کارکنان گفتند این واکنشی معمولی است. پس از آن تیجی حرکات بیشتری را روی میز عمل نشان داد و بهطور واضحی گریه میکرد و این امر موجب نگرانی کارکنان پزشکی شد.
در واکنش آشفته و عاطفی به وضعیت، جراحان از ادامهی عمل صرفنظر کردند؛ اما گفته میشود KODA درخواست کرد پزشک دیگری جراحی را ادامه دهد؛ البته سازمان این موضوع را انکار میکند. ناتاشا میلر، نگهدارنده اعضا در بیمارستان در گفتگو با انپیآر توضیح داد که جراح در این شرایط تصمیم گرفت کنارهگیری کند و عمل را ادامه ندهد.
خوشبختانه تیجی زنده است و تحت مراقبت خواهرش قرار دارد؛ هرچند بنا به گزارش انپیآر دچار مشکلاتی در زمینه گفتار، حافظه و حرکت است.
اداره منابع و خدمات بهداشتی فدرال درحال پیگری مورد توصیفشده است. بیمارستان سلامت باپتیست ریچموند در بیانیهای اعلام کرده ایمنی بیمارانش را در اولویت قرار میدهد، درحالیکه KODA مدعی است پرونده به خوبی نمایش داده نشده است.
در بیانیهای که ماه سپتامبر منتشر شد، KODA نوشت: اگر وضعیت بیمار بهبود یابد یا آنها در طول مدت خاصی برای اهدا ایست قلبی را تجربه نکنند، به خانوادهی آنها اطلاع داده میشود که اهدا امکانپذیر نیست و بیمار تحت مراقبت بیمارستان باقی میماند. همین مورد دقیقا در این پرونده هم اتفاق افتاد.
پزشکان از معیارهای متعددی برای مشخص کردن وضعیت عملکرد مغز و پیشبینی وضعیت بیمار استفاده میکنند.
اگر برای تعیین مرگ مغزی معیارهای بسیار سختگیرانهای درنظر گرفته شود، بیمارانی که شانس بهبودی بسیار پایینی دارند، ممکن است منابع بیمارستان، مانند تختهای بیمارستان، دستگاه تنفس یا حتی اعضای اهدایی را که میتواند جان بیماران دیگر را نجات دهد، اشغال کنند. از سوی دیگر، اگر معیارها خیلی سهلانگارانه باشد، رویدادهایی مانند مورد توصیفشده، فراوانتر میشوند و اعتماد مردم به سیستم پزشکی پایین میآید.
پیوند اعضا درحالحاضر مسئلهی بهداشتی مهمی در ایالات متحده بهشمار میرود و دولت درحال اجرای اصلاحات در این سیستم برای بهبود پاسخگویی و شفافیت است. در این میان، نه تنها نگرانیهایی درباره احتمال بروز اشتباهات اینچنینی مطرح شده، بلکه اتهاماتی نیز درباره نابرابری در اهدا، زمانهای انتظار طولانی و هدر رفتن اعضای اهدایی به شبکههای موجود وارد شده است.
نظر شما