به طور سنتی، ساری به عنوان یک تکه پارچه بدون دوخت تعریف می‌شود که اغلب دارای بخش‌های سنگین‌تر است تا به درستی پارچه‌های آن را بپوشاند. حاشیه آن (شبیه به سجاف) با چگالی سنگین تر بافته می‌شود، امروزه این اصطلاح تکامل یافته است تا شامل مواد معاصر از جمله پنبه، ابریشم، الیاف مصنوعی و غیره شود.
