برخی از اشعار به مناسبت میلاد با سعادت امام هادی(ع)

و باز مرغ دلم پر زده به بام علی

سلام حضرت خورشیدِ سامرایی ها

سلام معنی امّید سامرایی ها

تو آمدی و بپا شد بساط جشن و سرور

ولادت تو شده عیدِ سامرایی ها

من اهل شهر توام بنده ی مرام علی

تو از تبار خودت ، یک کم از عشیره بگو

برای من که نشستم به خاک تیره بگو

چه خوب مدح خودت را برایمان گفتی

بیا و باز هم از جامعه کبیره بگو

من از شراب تو مستم ز مدح نام علی

قسم به عشق که عشقت نهایت عشق است

که نورِ محضِ تو کارش هدایت عشق است

قسم به پنجره های ضریح شش گوشه ت

که زائر تو مرادش زیارت عشق است

تو سفره داری و من بارِ بارِ عام علی

شرابِ کهنه ی ذی الحجه در سبوی من و …

زیارت خودِ ساقی شد آرزوی من و …

به نیمه اش که رسیدم تمامِ من شد مست

چه روزهای قشنگی ست ، پیش روی من و …

به سامرا و نجف دل دهم به دام علی

"علی امام من است و منم غلام علی"

شما مخاطب نعم الامیرهای منی

و روشنایی کلّ مسیرهای منی

ولادت تو پر از برکت است زیرا که

علیّ مطلعِ عید غدیرهای منی

به احترام تو شادم به احترام علی

اگر چه شادی من بی نهایت است امشب

تمام حاجت من یک عنایت است امشب

دَمِ مُحرّم و قلبم پر است از حسرت

و خواهشم ز تو اذن زیارت است امشب

مرا ببر به حرم با گلِ سلامِ علی

#رضا_قاسمی

به نام نامی هادی که هادی دلهاست

یگانه فاتح دلها امام بی همتاست

امام مهر، امام وفا، امام عشق

امام رأفت و رحمت امام خوبیهاست

هدایتش همه جا را به زیر سایه بَرَد

امامتش متعالی، زِعامتش یکتاست

معلّم همه ی انبیاست آقایم

که میوه ی دل و دلدار سیّد بَطحاست

علیّ چارم ما، مرتضای دوّم اوست

دهم امام تشیّع حقیقت عظماست

فرشتگان مقرّب مقیم حجره ی او

قسم به روح مقدّس سلاله ی زهراست

نواده ی حسن مجتباست این آقا

سلیل آل نبی، نور چشم آل عباست

علیّ دیگر آل حسین آمده است

که وارث همه ی روضه های عاشوراست

قنوت حضرت سجّاد روی دستانش

امین باقر علم نبی همین آقاست

صراط صادق آل علی طریقه ی اوست

شبیه موسیِ کاظم به وقت درد و بلاست

ستاره ی سحر است و شکوه باغ جواد

دوباره کوثر قرآن دوباره ابنِ رضاست

دوباره جدّ غریبش ابالحسن آمد

طلیعه ی حسن عسگری از او پیداست

پدر بزرگ امام زمان ما یعنی…

برای مهدی دین چاره ساز مشکل هاست

بِچِش حلاوت ذکرش، بخوان به لب هادی

که نام حضرت هادی عجیب روح افزاست

ز آستینِ هنر پرورش ادب ریزد

حیات طیّبه اش چون هزار دانشگاست

هرآنکه طالب دریای معرفت از اوست

کلاس جامعه اش رهگشای اهل ولاست

به علم خویش بداند زبان حیوانات

خدای قادر مطلق به علم او داناست

بهشت مائده ای از ولای عظمایش

شفیع هرچه ولایتمدار با تقواست

گناه شیعه ببخشد خدا به مقدم او

نوید باب غدیر است و آیه العظماست

خدا به شیعه ی او عزّت و کرامت داد

بیا که آینه ی هیبت خدا اینجاست

به عصمتش قسم از او مقام می گیریم

به هیبتش قسم از قهر او عدو رسواست

بیا به محفل و کشکول سائلی بردار

که عیدی قدمش استغاثه ی دلهاست

نگو شمرده شمرده که حاجتت داند

نگفته با خبر از حاجت و غم دلهاست

عزیز فاطمه و ترک سائلان هرگز!

بریز غم که وجودش مفرّح جانهاست

مگر زیارت کرب و بلا نمی خواهی؟

کلید کار بدست دعای این آقاست

نظام عالم هستی از او درست شود

بیا که پرچم صبح فرج از او برپاست

آسمانیست جلوه های شما

روی چشمان ماست جای شما

حضرت جبرئیل با بالش

طاق نصرت زده برای شما

هرکسی که شنیده گفته چنین

بی نظیرست ربنای شما

همه ی برگ های پاییزی

میشود سبز زیر پای شما

باهمین دست خالی ام دارم

چشم امیّد بر عطای شما

و برای قیامتم کافیست

نخی از گوشه ی عبای شما

از مسیر خطا برم گرداند

روشنایی ردّ پای شما

افتخار تمام ما این است

شده آقای ما -گدای شما

شب برای خودش سلیمان است

زائر صبح سامرای شما

عشق ما بر شما ارادی نیست

عشق ما جز امام هادی نیست

ای صفا بخش انجمن هادی

رونق یاس و یاسمن هادی

گل خوش عطر و بوی زیبارو

علت رویش چمن هادی

دهمین نور محض آل الله

پدر دومین حسن هادی

درجمال تو منعکس شده است

روشنایی پنج تن هادی

در قنوتت فرشته ها بودند

به دو دست تو بوسه زن هادی

بی نظیری در انتقاد و کلام

هستی استاد در سخن هادی

شیر در پرده را که جان دادی

روح تازه بده به من هادی

روز محشر در ازدحام بیا

نام ما را صدا بزن هادی

همه محتاج یک دعای توایم

حاجت قلب مرد و زن هادی

وا کن از کاروبار ما گره را

تا ببینیم ماه -سامره – را

آستانت همیشه پا بر جا

ابتدایت همیشه نا پیدا

ای علی چهارم شیعه

نوه ی اول امام رضا

ایها الهادی ای امام نقی

دهمین حجت ای امام هدی

صاحب اقتدار و شوکت حق

رهبر و مقتدای مذهب ما

با وجودت همیشه مینازیم

به تمام اهالی بالا

اعتقادات ما درست شده

با فرازهایی از دعای شما

جامعه ساز ماست جامعه ات

نسخه ی رشد روح انسانها

نگذاری به سینه ها داغِ

دیدن صحن سامرایت را

در زمانت سه بار شد تخریب

بارگاه شریف کرب و بلا

ای ولی خدا زبانم لال

تو کجا مجلس شراب کجا؟

ظرف غمهای تو لبالب بود

اشک تو نذر اشک زینب بود

#محمّد_حسن_بیات_لو

دوباره مطلع اشعار من علی جان است

چکیده ی من و طومار من علی جان است

به دانه دانه ی تسبیح کربلا سوگند

که بهترین گلِ اذکار من علی جان است

چهار مرتبه مِی می زنم ز جام علی

علی امام من است و منم غلام علی

دوباره این کره ی خاک ، با صفا شده است

شبیه عرش خدا شهر سامرا شده است

به قلب ما عجمی ها پر است از شادی

ولادت نوه ی حضرت رضا شده است