مغز ما سیم کشی متفاوتی دارد و باید تا حدودی قسمتهایی از مغز خود را دوباره سیم کشی کنیم. دلیل این امر، برخورد های متفاوت ما با استراحت است. با این حال من فکر میکنم پیش فرض های حداقلی وجود دارد که باید از آنجا شروع کنیم.
من یک بار فکر کردم که استراحت به معنای خواب است و استراحت کافی یعنی اینکه به خوبی خوابیده ام یا خواب کافی داشته ام.
با این حال، فهمیدم که استراحت مفهوم گسترده تری دارد که با تمرین حاصل می شود و حتی می توان گفت استراحت یک هنر است.
من نمیدانم که آیا ما به عنوان یک جامعه، به عنوان کسانی که در چارچوب فرهنگی غربی زندگی می کنیم، واقعاً اهمیت و قدرتی را که با استراحت حاصل می شود، می فهمیم.
با دیگران استراحت کنید
من تازه کنفرانسی را تمام کردم و اگرچه هیجان انگیز بود، اما احساس خستگی می کنم. مانند بسیاری از ما که برای کنفرانس ها سفر می کنیم می توانستم بسته بندی کنم، بارگیری کرده و سفرم را به سوی خانه برای با همسر و خانواده بودن آغاز کنم. اما این بار من از همسرم خواستم که بیاید. ما یک شب اضافی رزرو کردیم و بنابراین ماندیم تا استراحت کنیم. حقیقتاً، من او را در چند سفر کاری دیگر آورده بودم و این به یک بخش مهمی در چارچوب تصمیم گیری من برای سفر تبدیل شده است. من برای یک ثانیه هم پشیمان نیستم. در حقیقت، کاش زودتر این کار را شروع می کردم.
نشان را رها کنید
من معتقدم که اکثر ما تجارت را مانند یک نشان می پوشیم. نشان وضعیتی که مفتخریم در مقابل دیگران، به خصوص رئیس، همکاران و خانواده به نمایش بگذاریم.
من همچنین معتقدم که بیشتر ما تجارت خود را مانند سپر می پوشیم، مانند آن سپرهای پیاده رومی. چوب بلوط پنج متری، چرمی و برنزی چند لایه، سپری بزرگ، سنگین، ارعاب کننده و بسیار کارآمد در خنثی کردن و حمله های جلو.
اما آنها سنگین و حجیم هستند. ما از حمل آنها خسته شده ایم و تقریباً در هر لحظه بیداری از آنها استفاده میکنیم تا در پشت آنها مخفی شویم. با این حال، زمانی فرا میرسد که شخص مجبور است آن را پایین بگذارد، حتی اگر فقط برای یک دقیقه باشد. اما این امر ما را در برابر حمله آسیب پذیر می کند. فقط یک دقیقه می طلبد تا تیری شعله ور به سینه ما بخورد و همه چیز از بین برود.
کمی تأمل در خود
نمیدانم چرا وقتی بیشتر مردم از مزایای استراحت کافی اطلاع دارند، تصمیم میگیرند استراحت نکنند. آنها تصمیم می گیرند اگر پیش آمد استراحت کنند. چرا تصمیم میگیریم استراحت نکنیم؟ چرا تصمیم می گیریم آخر هفته یا در تعطیلات کار کنیم؟! چرا باید به آخرین تلفن هم جواب بدهیم و چرا قبل از خوابیدن دوباره ایمیل ها را چک میکنیم؟!
