دکتر بهروز شهسواری: درطی چند سال گذشته در تیم های فوتبال کشورمان، چه بسیار در مورد استفاده از رمال ها و جادوگران مشاهده کرده ایم. و اینک در این مقاله به تفاوت بین روانشناسان و رمال ها، و دلایل تمایلات به کار گیری برخی از مدیران و سرمربیان تیم های فوتبال کشورمان، برای رسیدن به نتایج دلخواه که از هیچ ابزاری فرونشان نبوده اند، که حتی در پاره ایی اوقات برخی از سرمربیان بزرگ و نام آشنا، که خود در تیم های بزرگ اروپایی سابقه بازی کردن را یدک می کشند، واز علم روانشناسی ورزشی درآن تیم ها بهرمند بوده و تاثیراتش را تجربه کرده اند، که به دلایلی نا معلوم آنها نیز به رمال ها و جادوگران متوسل می شوند.....
حالا سوال این جاست که چرا سرمربیان و مدیران تحصیل کرده در تیم ها از روانشناسان ورزشی استفاده نمی کنند؟ با علم بر این که می دانند که روانشناسان ورزشی می توانند در بهبود وضعیت تیم ها تاثیر گذار باشند.
مسلما بر هیچ کس پوشیده نیست که علم روانشناسی ورزشی در دنیا به اثبات رسیده، ودر اغلب کشورهای پیشرفته جهان در تمامی عرصه های ورزشی، مورد استفاده قرار می گیرد. آنها بر این باورند که روانشناسان ورزشی می توانند در بهبود عملکرد ورزشکاران نقش مهمی را ایفا کنند، و تاثیرات چشم گیری در موفقیت ورزشکاران در پی داشته باشند.
علم روانشناسی ورزشی یکی از مکمل های اصلی و مهم برای رشد ورزشکاران می توان دانست، اما همواره در عرصه های ورزشی نادیده گرفته می شود، اغلب تیم های بزرگ ورزشی از داشتن روانشناسان ورزشی محروم هستند؟ چه چیزهایی مانع پذیرش در تیم ها می شوند؟ آیا رمال ها و جادوگران تاثیرات بیشتری در روند پیشرفت تیم های ورزشی دارند؟
به کرات این موضوع شنیده می شود که مدیران و سرمربیان هیچ اعتقادی به روانشناسان ورزشی ندارند و احساس می کنند که هیچ تاثیردرموفقیت تیم ها ندارند.
نا گفته نماند نتایج کار روانشناسی ورزشی کمی زمانبر بوده ونیاز به زمانی بیشتری دارد، اما کار رمالی و جادوگری در زمان کوتاه تری نتیجه بخش است، البته این باورها چیزی جزء خرافات نیست، زیرا در صورت داشتن صحت این موضوع، تیم های ورزشی کشور هندوستان در رده های نخست جهان می ایستادند، اما با تمام این تفاصیل بنده به نظر دوستان احترام می گذارم.
اما شاید سوالاتی برای عموم ورزش دوستان پیش آید کدام یک ازعقاید درست است روانشناسان ورزشی یا رمال ها و جادوگران؟
کدام یک از آنها تاثیرات بیشتری در موفقیت تیم های ورزشی دارند؟ و یا این که واقعا، مدیران و سرمربیان از این علم روز دنیا بی خبرند؟ و شاید هم نمی خواهند خود را به زحمت بیاندازند و بدانند؟ و احتمالا مواردهای دیگر.....
نظر شما