سلام نو – محمدعلی صفآرا: ظاهرا امروز و طی ساعات گذشته تبادل آتش بین نیروهای مرزی ایران با مرزداران طالبان رخ داده است، تبادل آتشی که ظاهرا باعث شد تا طالبان به چند پاسگاه مرزی ایران آسیب زده و بنا به گفته منابع افغان- همچون هرات آنلاین- برخی از این پاسگاهها را برای مدت کوتاهی تصرف هم کند. هر چند به گفته تسنیم یک مقام مطلع تاکید کرد که اخبار حاشیهای مبنی بر تصرف پاسگاههای مرزی ایران توسط طالبان از اساس کذب است.
به نوشته اعتماد آنلاین شنیده ها از یک "منبع در محل " حکایت از آن دارد که از قریب به ۵ ساعت قبل تنش مرزی میان نیروهای مرزبانی ایران با شبه نظامیان طالبان آغاز شده است و دلیل آن هم هدف قرار دادن کشاورزان ایرانی از سوی طالبان بوده است.
فارغ از جزئیات درگیری طالبان- که باید صبر کرد و منتظر موضعگیریهای رسمی و دقیق شد- مسئله مورد توجه این است که این چندمین مورد تنش مرزبانان ایرانی با طالبان و البته جدیترین آنان است.
وقتی در تابستان طالبان دولت نیمبند افغانستان را ساقط کرد و ارگ ریاست جمهوری را در اختیار گرفت بسیاری از تحلیلگران قدیمی و استخوان خرد کرده ایرانی مسائل افغانستان نسبت به خطر طالبان هشدار دادند و خواستار حمایتهای جدیتر ایران از هر نوع مقاومتی شدند. آن زمان اما گروهی با دو استدلال سعی در «سفید شویی» طالبان کردند. یکی این که این طالبان بود که آمریکا را از افغانستان بیرون راند و دیگر آن که طالبان تغییر کرده است و این طالبان آن طالبان دیپلمات کش نیست.
حالا با گذشت زمان مشخص شده که طالبان آمریکا را از افغانستان بیرون نکرده، بلکه آمریکا تصمیم گرفت از افغانستان برود و همین خودش طالبان را جانی دوباره داد و در نهایت افغانستان را در سینی تقدیم این گروه کرد. حالا هم که طالبان دنبال رابطه دیپلماتیک با آمریکا است. درباره استدلال دوم هم که کافی است به عملکرد خونبار طالبان درچند ماه گذشته و برخوردهای عقب مانده این گروه نگاه کنیم.
رسول موسوی، مدیرکل آسیای جنوبی وزارت خارجه ایران در نشست خانه احزاب میگوید از جایگاه شخصی و به عنوان یک کارشناس و نه به عنوان مدیر وزارت خارجه ایران فکر میکند اگر سیستم طالبان با این طرز تفکر در افغانستان مستقر باشد، اثرات منفی بلندمدت و کوتاهمدت بر امنیت و منافع ملی ایران خواهد داشت.
این اظهار نظر باعث شد تا خبرگزاری فارس موسوی را "بازمانده محمدجواد ظریف" در وزارت خارجه و اظهاراتش را "هزینهدار" و "خلاف سیاست خارجی" فعلی ایران در قبال طالبان بداند. با این حال با گذر زمان ظاهرا حرفهای موسوی و کسانی که نگاهی نزدیک به او داشتند رنگ واقعیت به خود میگیرد.
طالبان روزگاری دشمن ایالات متحده بود که واشنگتن از دولت دمکراتیک کابل حمایت میکرد. اگر ایالات متحده همین فردا تصمیم بگیرد که طالبان را به رسمیت بشناسد شما میتوانید منتظر دیدن مقامات ارشد دولت فعلی طالبان در کاخ سفید باشید.
با این تفاسیر آیا تنشهای اخیر زنگ خطری برای ایران است؟ جواب به این سوال مثبت است، به خصوص اگر به این نکته توجه کنیم که دولت مرکزی طالبان هنوز تسلط کافی بر شبکههای زیر مجموعههای خود ندارد. اوضاع وقتی خطرناکتر میشود که بدانیم امروز شبکه حقانی که از خطرناکترین زیر مجموعههای طالبان است نقشی مهم در این گروه دارد و گروههای سنتی که برای ایران احترام قائل بودند از چرخه اصلی تصمیمگیری طالبان حذف شدند.
نظرات