سرپرست مرکز پژوهشهای توسعه و آیندهنگری در نشست خبری «بررسی نقش و جایگاه سند آمایش سرزمین در برنامهریزی کلان کشور» که به مناسبت هفته پژوهش در این مرکز برگزار شد به سند ملی آمایش پرداخت و آمایش را آشتی با سرزمین مادری و عامل ایجاد تعادل در منابع و مصارف دانست که باعث میشود برنامههای کشور به جای تجمیع به شکل واقعی تلفیق شوند. بر پایه آمایش سرزمین؛ در افق ۱۴۲۴ تمام بخشها و مناطق ایران با تکیه بر پتانسیلها و ظرفیتهای خود میتوانند عزتمندانه زیست کرده و از مواهب عدالت سرزمینی برخوردار شوند.
به گزارش سلام نو، دکتر سید مهدی پاکذات با اشاره به تاکید مقام معظم رهبری و رییس جمهور و اهتمام ریاست سازمان برنامه و بودجه در خصوص تدوین بودجه ۱۴۰۱ و برنامه هفتم توسعه بر مبنای آمایش سرزمین، به تبیین سند آمایش و تاریخچه تدوین این سند برای رسانهها پرداخت.
وی ضمن اشاره به اولین مطالعات جدی آمایش سرزمین در دهه ۱۳۵۰ توسط شرکت ستیران فرانسه به سه دوره مطالعات آمایش سرزمین در دهه ۶۰، ۸۰ و ۹۰ نیز اشاره کرد و افزود: بر اساس ماده ۲۶ برنامه ششم توسعه وظیفه مطالعه و تدوین این سند در شهریور ۹۷ به مرکز پژوهشهای آینده نگری محول گردید. به منظور تدوین سندی جامع به عنوان نقشه راه توسعه کشور، این مهم با شبکه مؤسسات پژوهشی در ۲۱ گروه مطالعاتی به ثمر رسید و در نهایت در ۱۲ اسفند ۹۹ به تصویب شورای عالی آمایش سرزمینی رسید.
سرپرست مرکز پژوهشهای توسعه و آیندهنگری با بیان اینکه تدوین این سند با همکاری اندیشمندان و شبکه موسسات پژوهشی در قالب ۲۱ گروه مطالعاتی و با حضور بیش از ۷۰ نفر از صاحب نظران برجسته کشور انجام شده است، افزود: این سند در نهایت در ۱۲ اسفندماه ۱۳۹۹ به تصویب شورای عالی آمایش سرزمین رسید.
پاکذات با اشاره به اساس تضاد منافعی که دستگاههای مختلف در کشور با هم دارند تصویب چنین سندی راتفاقی نادر ارزیابی کرد و گفت: ۲۲ دستگاه دولتی در سطح کارشناسی تا سطح کلان با وجود تعارض منافع، سند ملی آمایش را امضا کردند.
وی با تشریح مفهوم آمایش این سند را مجموعهای از بایدها و نبایدهای مسیر توسعه ایران دانست و گفت: ین سند مبتنی بر ظرفیتهای طبیعی و داشتههای سرزمینی است و مشخص میکند که در چه مکانهایی باید چه فعالیتهایی انجام شود و در چه مکانهایی چه فعالیتهایی نباید مستقر شود. پراکندگی جمعیت در کشور چگونه باید باشد؟ در چه مکانهایی باید سکونتگاه جدید ایجاد کنیم و در چه مکانهایی نباید سکونتگاه جدید ایجاد کنیم؟ در کجا باید کشاورزی کنیم و در کجا نباید کشت کنیم؟
به گفته سرپرست مرکز پژوهشهای توسعه و آیندهنگری، سند آمایش سرزمین مشخص میکند که در افق ۱۴۲۴ تمام بخشهای سرزمین ما با تکیه بر پتانسیلهای بومی خود از عدالت سرزمینی برخوردار خواهد شد. به باور وی این امر مستلزم پایبندی دستگاههای مختلف به این سند است که یکی از عوامل تحقق آن پیگیری رسانهها و تبیین این سند در بین مردم است.
سرپرست مرکز پژوهشهای توسعه و آیندهنگری در پاسخ به این پرسش که چه راهکارهایی برای به روز رسانی و تطبیق سند آمایش با مشکلات و رخدادهای جدید و ناگهانی در نظر گرفته شده، گفت: سند آمایش مانند سندهای پیش از خود نیست و اساسا به شکل سناریو محور طراحی شده در نتیجه برای وضعیتهای مختلف آماده است. به جز این دورههای بازنگری برای سند تعریف شده است که سند در آن دورهها به روز میشود.
پاکذات، «سنجش تحققپذیری سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت»، «مطالعات هفتاد سال برنامهریزی توسعه در ایران» و «مطالعات پشتیبان تدوین برنامه پساکرونا در سه سال گذشته» را از دیگر کلانپروژهها و فعالیتهای مرکز پژوهشهای توسعه و آیندهنگری عنوان کرد.
وی افزود: در حال حاضر نیز ضمن برگزاری هر هفته یک نشست علمی تخصصی حول موضوعات اساسی در فضای مجازی، چهار کلان پروژه اساسی تکمیل و اصلاحات مورد نیاز مطالعات آمایش سرزمین، مطالعات پشتیبان تدوین برنامه هفتم توسعه، مطالعات پشتیبان لایحه بودجه کشور و مسئلهشناسی و ایدهپردازی در حوزه برنامه و بودجه را انجام میدهیم.
نظر شما