به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، قبر جنرال نام آرامگاه یک ژنرال انگلیسی در بندر بوشهر واقع در محله سنگی است. پیرامون این یادمان، گورستانی از کشته شدگان انگلیسی وجود داشت که امروزه به پارک تبدیل شده است. هرچند از هویت فرد مدفون اطلاعاتی در دست نیست؛ این بنای آجری یکی از نماد های دوران اشغال بوشهر است. این سازه در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۶۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بوشهر از شهرهای بندری جنوب غربی ایران است که به دلیل اهمیت تجاری، چندین بار مورد هجوم و اشغال انگلیسی ها قرار گرفت. از همان زمان نشانه هایی از حضور انگلیسی ها در میان مردم بوشهر باقی مانده اند؛ از ورود کلمات انگلیسی به زبان مردم بوشهر گرفته تا نمادها و معماری هایی به سبک انگلیسی در سطح شهر. قبر جنرال نیز یکی از آثار بازمانده از دوران اشغال بوشهر توسط انگلیسی ها در دوران قاجار است.
قبر جنرال یا قبر جرنیل که تلفظ محلی عبارت «قبر ژنرال» است، نام آرامگاه یک ژنرال انگلیسی در بندر بوشهر واقع در محله سنگی است که به شکل ابلیسک ساخته شده مدفن یکی از فرماندهان ارتش انگلستان است که در لشکرکشی بریتانیا به جنوب ایران، در واقعه هرات در سال ۱۸۵۶ میلادی به دست نیروهای ایرانی کشته شد. محوطه این مقبره که تا سال ۱۳۹۰ هجری خورشیدی به صورت باغی از درختان محلی بود و در سال یاد شده توسط شهرداری بندر بوشهر تبدیل به پارک گردید مدفن ۳۵ تن از سربازان انگلیسی است که در آن جنگ کشته شدند. نام این ژنرال انگلیسی به درستی روشن نیست و بر سر آن میان گزارش نویسان اختلاف است. برخی منابع معتقدند این مقبره کتیبه ای به زبان انگلیسی داشته که روی آن نوشته شده بوده است: اینجا آرامگاه ژنرال «د-ت-د-م» است که به دست دلیران جنوب ایران کشته شد. برخی این مقبره را مدفن ژنرال اترام دانسته اند و برخی آن را متعلق به ژنرال استاکر ذکر کرده‌اند در حالیکه ژنرال استاکر در جنگ کشته نشد بلکه در ۲۴ مارس ۱۸۵۷ در بوشهر خود کشی کرد. ژنرال اترام نیز در کلیسای وست مینستر مدفون است. نویسنده «فرهنگ بوشهر» حدس می زند که این، مقبره ژنرال استاپفورد است که در جنگ خوشاب (۸ فوریه ۱۸۵۷) کشته شده است. این افراد در جنگی کشته شدند که در سال ۱۲۳۶ هجری شمسی بین متجاوزان نیروی دریایی انگلیس و افراد باقر خان تنگستانی رخ داد. در این جنگ بوشهر به تصرف قوای انگلیس در آمد. انگلیسی ها برای دفن کشته های خود در گوشه دنجی از بوشهر در میان انبوه نخل های سر به فلک کشیده قطعه کنونی را انتخاب کردند.
معماری بنا
این آرامگاه به صورت مربعی شکل است که وسط چهار ضلع آن از میانه به طرف داخل فرو رفتگی دارد با ارتفاع ۱۲۶ سانتی متر از سطح زمین به شکل معماری ابلیسک ساخته شده است. ابلیسک یا هرم سنگ، برگرفته از واژه ای یونانی به معنای ستون برافراشته است که یک بنای یاد بود به صورت ستون سنگی چهار گوش بلندی است با نوک هرمی که گفته می شود، برگزیدن شکل هرم برای همانند سازی با یک پرتوی سنگ شده قرص خورشید بوده است. ابلیسک های زمان قدیم از یک سنگ یکپارچه ساخته می شده اند اما امروزه از چندین قطعه سنگ ساخته می شوند که می توانند لایه های بیرونی نیر داشته باشند. این معماری در مصر باستان، آشور، روم باستان و بیزانس (روم شرقی) به کار رفته است؛ همچنین تعدادی از این بنا در شماری از میدان های اصلی آمریکا و اروپا دیده می شود.
موقعیت مکانی
بوشهر، محله سنگی، بلوار امام خمینی، بوستان ۱۷ و کوچه‌ی شهدای سنگی ۱۶
نظر شما