آیا به تنگ بله برم فارس سفر کرده‌اید؟

به گزارش سلام نو، تنگ بَله بَرم از مناطق گردشگری استان فارس است. این تنگ دارای حوضچه های شنا و همچنین آبشاری در انتهای آن است که حس ماجراجویی شما را تحریک می کند. زیباییهای آب و صخره و همچنین طبیعت این منطقه بسیار دل انگیز است.
به علت طولانی بودن مسیر پیمایش دره و عمیق بودن آب جلیقه نجات اجباریست.

تنگ بله برم در موقعیت جغرافیایی N۲۵۵۸۲۸ E۵۱۴۸۳۳ در استان فارس واقع شده است. در شرق این تنگ روستای هجرت واقع شده که جاده خاکی دسترسی به آن مسیر اصلی ورود به این منطقه است.

در این دره با سه حوضچه، مسیر شنا (پانزده دقیقه ای)، یک مسیر دست به سنگ که باید به روش تنوره عبور کرد ( حدود شش متر) و یک فرود بیش از هشت متری مواجه خواهید شد، در فصل پر آبی آبشاری نیز در این مسیر دیده میشود.

به دلیل طولانی بودن مسیر پیمایش دره و عمیق بودن حوضچه های آبی که نیاز به شنا دارند باید با تجهیزات لازم برای فرود و جلیقه نجات همراه شد.

در قسمتی از مسیر، تخته سنگی مسیر عبور را مسدود کرده و آب با فاصله کمی از این سنگ در زیر آن جریان دارد. در اینجا باید نفرات سر خود را از زیر آب رد کنند تا بتوانند از این مسیر عبور کنند.

در انتهای مسیر آب با آرمش تمام به زیر سطح زمین می خزد و دیگر اثری از جریان رودخانه مشاهده نمی شود. از اینجا تا جاده حدود پنج دقیقه راه پیمایی دارد.

ابتدای دره راستای شمالی – جنوبی دارد و در پیشروی بعد، برخی از قسمت ها راستای شمال شرقی – جنوب غربی پیدا می کند. طول تنگ در حدود ۷ کیلومتر است.

با توجه به مسیر عبور آب که از سمت روستا به تنگ جاری است، و همچنین استفاده از آب در کشاورزی، آب آشامیدنی مورد نیاز خود را همراه داشته باشید.

پیمایش در دره

پیمایش از روستای هجرت در یک سراشیبی به سمت اول دره که ۲۰ دقیقه زمان می برد آغاز می شود. در ابتدای دره، هارنس ها و جلیقه را پوشیده، در ادامه مسیر کمی پیمایش ساده داریم، سپس یک دست به سنگ ساده به پایین و یک دست به سنگ ساده به بالا را در پیش رو خواهیم داشت. سپس به سنگ بزرگ با یک حوضچه زیر آن می رسیم که هم می توان پرید و هم می توان از شکاف سمت راست آن پایین رفت. شکاف شامل یک دست به سنگ ۲٫۵۰m و یک دست به سنگ با شیب مثبت ۵m می باشد. برای پرش در این حوضچه مراقب سنگ های کناره ها باشید. آب معمولا شفاف است و درون آن پیداست. بعد از آن یک حوضچه دیگر پیش رو داریم و بعد بخش باریک دره آغاز می شود که همراه با یک شنای طولانی است، لازم به ذکر است که این مسیر جای توقف در کناره ها را ندارد.

در وسط مسیر یک نقطه کم عمق داریم، دوباره یک بخش عمیق دیگر و سپس دره کمی باز تر شده ولی بلافاصله بخش باریک دیگری شروع می شود که این بخش هم شنای طولانی دارد. در وسط مسیر نیز یک سیفون ایمن وجود دارد که در فصل کم آبی از حالت سیفون در آمده و هنگام عبور سر از آب بیرون می باشد. بعد از این مجددا بخش باریک دره باز می شود و یک راه فرار در سمت راست وجود دارد که محلی زیبا برای توقف و استراحت است. سپس کمی پیمایش ساده داریم، بعد از آن یک فرود در سمت چپ با کارگاه بلوکه سنگی و طول فرود ۸٫۴۰m خواهیم داشت که این فرود ساده می باشد، در ابتدا شیب مثبت و انتهای فرود عمودی می شود.

بلافاصله بعد از فرود یک حوضچه در سمت راست وجود دارد که با فاصله از زیر یک سنگ بزرگ رد می شود. می توان وارد حوضچه نشده و از سمت چپ آن با یک دست به سنگ بالا رفت و سپس وارد حوضچه شد یا از همان ابتدا وارد حوضچه شده و از زیر سنگ عبور کرد و از سمت راست با یک دست به سنگ کوچک از حوضچه خارج شد.

بلافاصله یک سرسره کوچک خشک داریم که انتهای آن از آب فاصله دارد. حوضچه آن اغلب کم عمق بوده و تا کمر می رسد. کمی جلوتر دره کاملا خشک بوده و داغ آب بوضوح نمایان است که حدود ۱۰-۱۵m عمق را نشان می دهد و طبق گزارش ها این داغ آب مربوط به فصل بهار و هنگام پر آبی است که افراد این بخش دره را کاملا شنا می کنند.

سپس یک دست به سنگ ساده را گذرانده و در انتهای دره وارد یک حوضچه که آب گرم و کثیفی دارد می شویم، انتهای حوضچه نیز یک شیب سربالایی از گل و لجن دارد که بالا رفتن از آن کمی سخت است.

مسیر دسترسی

مسیر شیراز- سپیدان: از شیراز وارد جاده سپیدان شده و پس از ۴۵ دقیقه ( ۴۲km ) به جاده فرعی سمت چپ می رسیم که جاده بوان (دشمن زیاری – نورآباد) نام دارد؛ وارد جاده شده و پس از یک ساعت به فرعی روستای هجرت در سمت راست می شویم؛ پس از ورود به روستا جاده خاکی شده و به یک دوراهی می رسیم که باید به چپ رفت. در این نقطه باید پیاده شد و در همان امتداد سرازیری منتهی به دره باید پیش رفت.

مسیر شیراز-یاسوج: دسترسی به این منطقه از طریق جاده شیراز یاسوج، جاده فرعی روستای هرایجان، ده دقیقه بعد از تلمبه خانه، جاده خاکی روستای هجرت قابل دسترسی است،  فاصله روستا از ابتدای جاده دشمن زیاری ۴۵ کیلومتر میباشد و تا نورآباد ۲۰ کیلومتر است.

دسترسی به انتهای دره دو راه دارد: یکی اینکه جاده خاکی درون روستا را هنگام رسیدن به دوراهی از سمت راست رفته که یک مسیر میانبر است ولی خاکی بدی دارد و وانت رو می باشد. مسیر دیگر این است که جاده بوان را به سمت نورآباد ادامه داده و پس از روستای دشت آزادگان وارد یک فرعی آسفالت در سمت راست می شویم. از فرعی روستای هجرت تا این فرعی ۱۵ دقیقه طول می کشد. پس از ۲۰ دقیقه وارد فرعی آسفالت دیگری در سمت راست می شویم و پس از یک دقیقه به فرعی خاکی در سمت راست می رسیم که با ۱۰ دقیقه زمان به محل سوار شدن در انتهای دره می رسیم. ادامه این جاده خاکی همان میانبری است که به روستا ختم می شود. همچنین جهت برگشت به روستا می توان از بالای دره پیاده برگشت.

منبع: تریپ یار