سلام نو - سرویس گردشگری: قلعه مارکوه یکی از قلعه‌های زیبای مازندران و از جاهای دیدنی تنکابن است که قدمت آن به سده سوم هجری بازمی‌گردد. این قلعه به‌دلیل قرارگیری در طبیعت زیبای کتالم در رامسر، از چشم‌اندازی سرسبز و زیبا برخوردار است.
این منطقه از قدیمی‌ترین مناطق توریستی شمال ایران است و به ساحل‌های تمیز و سنگی‌اش مشهور است؛ اما ما قرار است کمی از ساحل فاصله بگیریم و به سمت کوه پیش برویم. کوهی که از دوردست کاملا پیداست. امروز به دیدن مارکوه و قلعه اش می‌رویم تا پا بر بام رامسر بگذاریم. آنچه در بلندترین نقطه این قلعه انتظار ما را می کشد نمایی ۳۶۰ درجه از دریا، دشت‌های سرسبز، خانه‌های رنگارنگ ویلایی و روستایی، چای‌کاری‌ها، باغ‌ها و کوه‌هاست.
نحوه دسترسی به قلعه مارکوه
برای بازدید از قلعه مارکوه که به بام رامسر نیز شهرت یافته است، از تنکابن، سه مسیر دسترسی وجود دارد.
- پس از تنکابن، ۱۵ کیلومتر در مسیر رامسر پیش بروید. وارد جاده میرزا کوچک خان جنگلی شوید و سه کیلومتر پیش برانید تا به تابلوی مارکوه برسید. از آنجا به‌سمت چپ بپیچید و به جاده تلار وارد شوید. پس از طی دو کیلومتر، مسیر اختصاصی مارکوه را خواهید دید.
- از روستای هریس، در جاده جنت رودبار برانید. سپس به‌سمت کرد محله (سمت راست) بپیچید. پس از تقاطع نیاسته، در یک دوراهی تابلوی مارکوه را خواهید دید.
- از روستای نیاسته به دوراهی خواهید رسید که تابلوی مارکوه در آن نصب شده است.
پس از رسیدن به پایین مارکوه، حدود ۳۱۱ پله را خواهید دید که عرض مناسبی برای عبور دارند. بالا رفتن از پله‌ها کار راحتی نیست و نفس‌گیر است؛ اما دیدن منظره زیبایی که از بالای پله‌ها مشخص است، انرژی لازم را به شما می‌دهد و تمام خستگی‌تان را فراموش می‌کنید.
معماری قلعه مارکوه
فوندانسیون یا شالوده بنای قلعه در واقع صخره‌ای یکپارچه و طبیعی از جنس آهک است. پلان کلی قلعه مستطیل شکل با ضلع‌های تقریبا مساوی و زاویه های نزدیک به قائمه و در جهت شمال‌غربی- جنوب‌شرقی ساخته شده است. در کاوش‌هایی که هنگام سامان‌دهی محوطه صورت گرفت، چند فضای داخلی شامل راهرو، دهلیز، برج و مردگرد (۱) تشخیص داده شد. طول ضلع شرقی قلعه ۷۰ متر و ارتفاعش ۳۰ متر و طول ضلع غربی آن ۹ متر است. ضلع شمالی با سنگی که در امتداد آن قرار دارد به دو قسمت تقسیم می شود : قسمت غربی آن ۸۰ متر و قسمت شرقی آن که از سر سنگ جدا می شود ۱۵ متر است.
مصالح سنگی به کار رفته در بنای قلعه مارکوه را از بستر صخره‌ای قلعه و اطراف آن برداشته اند. سنگ های به کار رفته در ساخت بنا در ابعاد ۱۰ تا ۴۰ سانتیمتر و به صورت لاشه سنگ بوده است. در چیدمان دیوارهای بیرونی تکه سنگ‌های بزرگ و صخره ای نیز استفاده شده است. ملات به کار رفته در دیواره اصلی، برج و بارو و فضاهای معماری در ابتدا گچ نیم‌کوب بوده که در دوره های بعدی برای پر کردن لابه‌لای سنگ‌ها غوره گل نیز به کار رفته است. همچنین در ساخت فضاهای معماری داخل قلعه علاوه بر لاشه سنگ، از آجرهایی در ابعاد ۳۷×۳۷ سانتیمتر بهره گرفته‌اند. این قلعه در سال‌های ۸۰ تا ۸۳ مورد مرمت قرار گرفت ولی پوشش گیاهی، رطوبت زیاد جنگل، ریشه‌های درختچه‌ها و سرمای محیطی زیاد ترک‌های عمیقی در قلعه ایجاد کرده است. قسمت‌های تخریب شده دیوار بیرونی قلعه را با استفاده از سنگ لاشه و ملات سیمان بازسازی کرده‌اند.
علت نام‌گذاری قلعه مارکوه
نام قلعه مارکوه برخاسته از موقعیت قلعه است؛ زیرا قلعه روی کوهی ساخته شده است که به مارکوه شهرت داشت. در مورد این کوه نظرات و روایات متفاوتی ذکر شده است. برخی این کوه را مقدس می‌دانند و داستان مربوط به آن را به عهد پرستش مهر یا میترا نسبت می‌دهند. برخی نیز بر این عقیده هستند که در گذشته‌های دور، معبدی مربوط به مذهب میترا در این کوه وجود داشته است و کوه قداست خود را از آن می‌گیرد.
نظر شما