سلام نو - سرویس گردشگری: روستای اَندَبیل در ۳ کیلومتری شهرستان خلخال و ۱۱۰ کیلومتری مرکز استان (اردبیل) در جنوب استان اردبیل قرار دارد. این روستا با وسعتی معادل دو هزار و دویست (۲۲۰۰) هکتار از شمال غرب به روستای علی آباد، از شرق به ارتفاعات خانقاه و باغرو، از جنوب شرق به روستای خانقاه سادات و از غرب و جنوب غرب به شهر خلخال محدود میشود. آب‌وهوای این روستا در تابستان معتدل و در زمستان سرد است.
این منطقه از جمله قلمروهای تاریخی آذربایجان است و در کتاب‌های جغرافیایی و تاریخی سده‌های دو و سه هجری قمری از جمله حدود العالم من المشرق الی المغرب نیز به شهر خلخال اشاره شده است، لذا می‌توان گفت روستای اندبیل سابقه مسکونی طولانی دارد. از طرف دیگر وجود آثار و بقایای قلعه کفو و آتشکده آن، در محدوده ارتفاعات تفرجگاهی اندبیل (ارتفاعات دره بنات) نیز گواه بارزی بر قدمت طولانی روستای اندبیل است.
اندبیل از جاهای دیدنی خلخال و روستایی کوهپایه‌ای با بافت مسکونی متراکم است. این روستا در شیبی ملایم استقرار یافته و کوچه‌های پیچ در پیچی دارد که نهر آب از میان آن‌ها می‌گذرد. معابر روستا با درختان فراوان به شکل کوچه‌باغ‌هایی درآمده‌اند که طراوت و زیبایی کم‌نظیری را به نمایش می‌گذارند. منظره ساختمان‌های روستا با سقف‌های شیروانی و دیوارهای گلی همرنگ طبیعت، نشانگر درآمیختگی فضای روستا با محیط طبیعی اطراف است. خانه‌های روستا از نوع فعالیت آنان شکل گرفته و متأثر از معیشت آنان است. جنگلهای بلوط و ممرز و بوته‌های تمشک و نسترن در شمال روستا از جلوه‌های بسیار زیبای طبیعی روستا به شمار می‌روند.
قدمت روستا
تفرجگاه اندبیل پیشینه تاریخی داشته و قدمت آن به دوران حکومت سلجوقیان و ساسانیان بازمیگردد و همچنین قلعه کافا اندبیل یکی از آثار باقیمانده این دوره تاریخی به حساب میاید. اولین جاده خلخال که به عنوان جاده اندبیل شناخته میشود، قبل از سال ۱۳۲۱ ساخته شده است. این جاده بعدها توسط کارگران و سربازان تبدیل به جاده هروآباد به فیروزآباد و میانه شد. این منطقه به واسطه قرار گرفتن در بین دو اقلیم گیلان و خلخال، برخورداری از جنگلهای انبوه، چشمه های طبیعی، و هوایی بسیار مطبوع، از روزگاران قدیم مورد توجه اهالی و گردشگران بوده و مکانی بسیار محبوب است.
اقتصاد روستا
درآمد اکثر مردم روستای اندبیل از فعالیت‌های زراعی و دامداری تأمین میشود و تعدادی نیز در بخش خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند. فعالیت‌های زراعی غالباً شامل کشت غلات و علوفه است، اما باغداری نیز به دلیل وجود شرایط مساعد آب، خاک و اقلیم رونق خاصی دارد و میوه‌هایی مانند گیلاس، سیب، گلابی، آلبالو، هلو، زردآلو و غیره در زمره محصولات سردرختی روستا به شمار می‌آیند. مردم روستای اندبیل، به‌ویژه زن‌ها، در کنار فعالیت‌های زراعی و دامداری به تولید محصولات صنایع دستی اعم از گلیم، جاجیم و قالی و قالیچه نیز می‌پردازند.
غذاهای محلی اندبیل
انواع غذاهای محلی آبگوشت، کوفته، کباب و انواع خورشت‌ها در روستا تهیه میشود. استفاده از برنج نیز در روستای اندبیل رایج است. در این روستا مواد لبنی همچون شیر، پنیر، ماست و کره به‌وفور یافت میشود. انواع ماهی و آش نیز در اندبیل طبخ میشود. مطمئن در سفر به این روستا فراموش نخواهید کرد که غذاهای محلی آن را امتحان کنید.
میر جلال پاشتیف که مدت ۲۵ سال ریاست دانشکده ادبیات باکو را بر عهده داشت و دخترش مهریبان خانم همسر الهام علی‌اف است از اهالی روستای اندبیل بود. هم‌اکنون نوه خواهر ایشان زنده و در این روستا ساکن است.
نظر شما