سلام نو - سرویس گردشگری: گنبد سرخ از ارزشمندترین بناهای دوره سلجوقی و از نامدارترین بناهای مراغه محسوب می‌شود که مبین شیوه معماری آن دوره است. تلفیق آجر با کاشی لعابدار برای اولین بار در معماری این بنا باعث شده است که آن را آغازگر شیوه آذری در معماری اسلامی ایران بدانند. این اثر تاریخی که از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی به حساب می‌آید، در ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ هجری شمسی باشماره ۱۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
معماری گنبد سرخ
با شروع ساخت این بنا دوره سبک رازی در معماری ایران به پایان رسیده و این بنا نقطه عطف و شروع معماری آذری می باشد که تلفیق آجر و کاشی و استفاده از کاشی در تزیین بناهای تاریخی در ایران از مشخصه های این دوره است. گنبد سرخ بنایی مربع شکل است متشکل از سردابهو اتاق اصلی که برروی سکوی سنگی قرار دارد و به وسیله هفت ردیف پله می توان به آن دسترسی یافت. پنج پله در جلوی سکو واقع شده و پله ششم و هفتم جز آستانه درگاه محسوب می شوند. سه پهلوی شرقی ، غربی و جنوبی گنبد هر یک دارای دو طاق نمای آجری با طرحهای تزیینی و سرطاقی منقش تخمیریاست . سردر بنای گنبد سرخ دارای یک طاقنمای جالب عمیق است که بالای آن با نقش و نگار تخمیری و کاشی های ساده آبی رنگ متداول در دوره سلجوقی تزیین یافته است . گنبد سرخ با کاشیکاری آبی رنگ و آجرکاریو گچ بری ظریف و کتیبه کوفی آجری و نقش و نگارهای گوناگون یکی از بناهای دیدنی و مشهور مراغه و ایران است از امتیازات مهم تزیینی این بنااختلاط کاشی فیروزه ای و آبیدر زمینه آجری و همچنین گچ بری و نقوش هندسی آن است. ورودی گنبد سرخ به سوی شمال باز می شود و شامل درگاه بلند و زیبایی است که آجرکاری پر نقش و نگار ظریفی همراه با کاشی های فیروزه ای که تازه در معماری سلجوقی متداول گشته بود زینت یافته است. اطراف این آجرکاری را کتیبه ای به خط کوفی احاطه نموده که متن آن چنین است: "امر بینا هذه القبه، الامیر الرءیس العالم فخرالدین عمادالاسلام قوام آذربایجان ابوالعز عبدالعزیز بن محمود بن سعد یدیم الله علاه". بر بالای آن کتیبه ای افقی به خط کوفی مشاهده می شود که متضمن تاریخ بنای کتیبه می باشد: "بنی المشهد فی الحادی عشر من شوال سنه اثنین و اربعین و خمسا". مجموعه این تزئینات معقلی و آجرکاری و کتیبه ها و نقش و نگارهای گوناگون جلوه خاصی به بنا بخشیده است. نمای سه ضلع شرقی، غربی و جنوبی گنبد سرخ هر یک دارای دو طاق نمای آجری با طرحهای تزئینی و سه طاق مزین به آجرکاری تخمیری می باشد. در کتیبه جبهه شرقی آیه ۵۴ از سوره ۳۹ قرآن کریم نوشته شده و در جبهه غربی کتیبه ای است که نام سازنده بنا را نشان می دهد: "عمل العبد المذءب الراجی الی عفوالله بنی بکر محمدبن بندان البنا بن المحسن المعمار".
در چهار گوشه خارجی بنا ستون های مدوری با تزئینات آجری وجود دارد که علاوه بر کمک به ایستایی بنا، به زیبایی آن نیز می افزاید. قسمت داخلی بنا به صورت فضایی مربع شکل است که سه ضلع آن هر کدام دو طاق نما همانند نمای خارجی تعبییه شده است. در گذشته در طول گنبد کتیبه ای گچبری شده مزین به آیات قرآنی بوده که به مرور زمان ازبین رفته است. چهار روزن در چهار طرف بنا و نیز روزنی در مرکز گنبد نور فضای داخلی را تامین می کند. گنبد بنا دارای دوپوشش است. پوشش داخلی به صورت عرقچین و پوشش خارجی آن که به طور کامل فرو ریخته؛ به فرم هرمی بوده است. کف اتاق را از قطعات سنگ تراشیده مفروش کرده و دیوارهای داخلی بنا را با گچ اندود نموده اند. از ظواهر امر این چنین برمی آید که مقبره اصلی در درون دخمه قرار داشته و اتاق فوقانی، مسجد کوچکی بوده که پخش نذورات و قرائت قرآن در آن صورت می گرفته است. گنبد سرخ دارای ۴ ضلع بوده، کتیبهضلع شمالی نشانگر اسم و القاب بانی گنبد و تاریخ احداث بنا می باشد و کتیبه ضلع شرقی و جنوبی آن آیات قرانی و ضلع غربی آن حاکی از نام سازنده بنا می باشد. دخمه یا سردابه در میان سکو واقع شده و از جبهه شرقی می توان به آن راه یا فت . سقف سردابه برروی دیوارهای جانبی و ستون مربع شکلی که دروسط دخمه قرار دارد استوار شده است. کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند این بنا قبل از رصدخانه مراغه برای تعیین ماه های سال و ساعات روز کاربرد داشته و سوراخ های ایجاد شده بر ضلع های این بنا نشانگر این امر است.
سرگذشت گنبد
گنبد سرخ قدیمی‌ترین مزار از پنج مزار بزرگ موجود در مراغه است که در آذربایجان بیشتر به گنبد قرمز شهرت دارد. در حال حاضر علی‌رغم وجود کتیبه‌های خوانا، شخص مدفون در گنبد سرخ هنوز شناسایی نشده است.
بر اساس اطلاعات مختلف و کتیبه‌هایی موجود می‌توان دریافت که سال احداث این بنا به سال ۵۲۶ هجری شمسی در دوره سلجوقی مربوط می‌شود. دستور ساخت آن را عبدالعزیز بی محمود بین سعدیدیم، رئیس آذربایجان داد و فرآیند ساخت گنبد زیر نظر بنی‌بکر محمد بن بندان بن محسن معمار انجام شد. این بنا به گنبد علویان در همدان شباهت دارد که در اواخر دوره سلجوقی ساخته شد.
نظر شما