سلام نو _ سرویس گردشگری: علی‌اکبر صنعتی (۱۰ فروردین ۱۲۹۵–۱۳ فروردین ۱۳۸۵) نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی. «او تنها هنرمند ایرانی است که دو موزه به نامش ثبت شده‌است: موزه صنعتی (کرمان) و موزه صنعتی (تهران) یا همان موزه هلال‌احمر در میدان توپخانه تهران». صنعتی یکی از مجسمه‌سازان قدیمی عصرجدید ایران است او شاگرد ابوالحسن‌خان صدیقی بود. سید علی اکبر صنعتی دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دوران توقف در پرورشگاه به پایان رساند. او ضمن تحصیل در پرورشگاه به فنون نقاشی و مجسمه سازی هم می پرداخت. او در مدرسه صنایع مستظرفه به ادامه تحصیل مشغول شود. علی اکبرصنعتی زاده در مدرسه صنایع مستظرفه به تحصیل هنر مجسمه سازی مشغول و به خلق آثاری ارزشمند در زمینه های نقاشی و مجسمه سازی پرداخت، این هنرمند با وجود ناملایماتی‌های فراوان ناامید نشد و طی سال‌های زندگی خود آثار فراوانی را خلق کرد در همین راستا در ادامه به سیر زندگی و سبک او برای خلق یک یک آثارش می‌پردازیم.
از تولد تا مرگ هنرمندی بی‌همتا
علی‌اکبر صنعتی در ۱۲۹۵ در کرمان(سیرجان) به‌دنیا آمد. پدرش در پایان جنگ جهانی اول به دلیل ابتلا به بیماری طاعون درگذشت و مادرش که توانایی تأمین مخارج زندگی او را نداشت علی‌اکبر را به پرورشگاه صنعتی کرمان سپرد.
مؤسس این پرورشگاه، حاج علی‌اکبر صنعتی‌زاده، برای اینکه بچه‌های پرورشگاه بتوانند تحصیل کنند نام خانوادگی خود را به روی آن‌ها می‌گذاشت و نام سیدعلی‌اکبر صنعتی نیز به همین دلیل نام قانونی علی‌اکبر شد.
وی دوره‌های تخصصی مجسمه‌سازی و نقاشی را در مدرسهٔ صنایع مستظرفه و مدرسهٔ صنایع قدیم زیر نظر طاهرزاده، حسین بهزاد (مینیاتوریست)، ابوالحسن صدیقی (مجسمه‌ساز) و حیدریان گذرانده بود. وی در سال ۱۳۷۹، منتخب فرهنگستان هنر در بزرگداشت نام‌آوران بود.
صنعتی در جوانی
در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تمام مجسمه‌های او توسط مزدوران خشمگین تخریب شد، اما این تنها باری نبود که مجسمه‌های وی در هم شکسته می‌شد. نمایشگاهی که در میدان راه‌آهن در ملک پسر حاج علی اکبر به‌طور دایم برپا بود هم در انقلاب ۵۷ نابود شد.
علی اکبر صنعتی طی چند دهه فعالیت هنری بیش از ۲۰۰۰ تابلوی رنگ و روغن، آبرنگ، موزاییک از سنگ و حدود ۴۰۰ مجسمه پدیدآورد که در دو موزه به نام وی در کرمان و تهران، سایر موزه‌های داخل و خارج از کشور و مجموعه‌های خصوصی نگهداری می‌شود. از مشهورترین کارهای او فرشته عدالت است که در ورودی کاخ دادگستری تهران به همراه ابوالحسن صدیقی و ارژنگ رحیم زاده آن را طراحی و ساختند.
موزه صنعتی (کرمان) علاوه بر نمایش آثار با ارزش صنعتی زاده آثار هنرمندان بزرگ دیگری از جهان را هم داراست. موزه صنعتی (تهران) در میدان امام خمینی قرار دارد و در آن مجسمه‌های بسیار مهمی از وی به نمایش گذاشته شده‌است. استاد صنعتی زاده بامداد سیزدهم فروردین ۱۳۸۵ در سن ۹۰سالگی درگذشت.
استاد صنعتی، هنرمندی واقع‌گرا
مرحوم صنعتی از نخستین مجسمه‌سازان و نقاشان واقع‌گرای دوره معاصر محسوب می‌شود که جدا از مهارت‌های به حق تحسین آمیزش در عرصه مجسمه‌سازی، وی را باید از هنرمندان خلاق معاصر و حتی از بانیان شیوه‌ی تازه‌ای در حیطه نقاشی آبرنگ شناخت. شیوه او را باید مکتبی دانست در عرصه‌ی نگاه تازه به نقاشی آبرنگ که سبب ساز پیروان بسیاری در شیوه‌ی صنعتی شد. علی اکبر صنعتی طی چند دهه فعالیت هنری بیش از ۲۰۰۰ تابلوی رنگ و روغن، آبرنگ، موزاییک از سنگ و حدود ۴۰۰ مجسمه پدید آورد.
از مشهورترین کارهای او فرشته عدالت است که در ورودی کاخ دادگستری تهران قرار گرفته و آن را به‌همراه استاد ابوالحسن صدیقی و ارژنگ رحیم زاده طراحی و ساختند.
استاد صنعتی در نیمه دوم عمر، میان نقاشی رنگ و روغن و آبرنگ؛ به فکر اعتبار بخشیدن به نقاشی آبرنگ افتاد. به‌گونه‌ای که آرام آرام آبرنگ‌هایش منزلت مکتب شدن را یافت. مکتب نوین آبرنگ استاد سید علی اکبر صنعتی، تحولی بود بنیادین و شگفت‌انگیز که بی اغراق نسلی را در عرصه نقاشی رهرو خویش ساخت. او تنها هنرمندی در ایران است که نامش روی دو موزه ثبت شده است.
از تابـلوهای آبرنگ او می‌توان به آقا سیدحسن، به شوق پرواز، یک جهان رنـگ و نقش، زنـدگی بـا آبرنگ، شبان و موسی، کوه و دشت، می‌شود دوست داشت، زندگی در مرداب، اسب تنها در دشت، عاشقان گل، آن یادها که رفت، سپیده دم دهکده، یاد ایام کودکی، باغ بی‌حصار، پناه ، جمعه سبز اشاره کرد.
در کرمان هم علاوه برمجسمه و تابلوهایی که مرحوم صنعتی زاده در آغاز فعالیت خود، یعنی بعد از سال‌های ۱۳۲۰ تهیه و درسالن پرورشگاه جای داده بود، توسط حسن حبیبی معاون رئیس‌جمهوری وقت تعدادی مجسمه و تابلو از آثار سید علی اکبر صنعتی زاده به مبلغ ۵۰۰ میلیون ریال خریداری و در سالن پرورشگاه صنعتی در ردیف دیگر آثار موجود قرار داده شد و موزه جالبی تشکیل شد که همه‌روزه مورد بازدید گردشگران و پژوهشگران قرار می گیرد.
علی اکبر صنعتی در طول سالیان زندگی خویش در تهران، نمایشگاه‌هایی دائمی تشکیل داد.
نظر شما