به گزارش سلام نو به نقل از صدا و سیما، کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن یکی از مشکلات عمده تغذیه‌ای است. کاهش تولید گلبول‌های قرمز به دلایل مختلف ارثی، محیطی، تغذیه ای، عفونی و خود ایمنی رخ می‌دهد. در کنار این، عوامل اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی، آلاینده‌های محیطی، خودایمنی و سوء جذب مواد مغذی نیز از عوامل مستعد کننده کم خونی محسوب می‌شود.
ضعف، رنگ پریدگی غشای مخاطی و بستر ناخن و پوست، ضربان نامنظم، سرگیجه خفیف، مشکلات شناختی، بی‌حسی، کرختی یا سردی انتهای اندام‌ها از علائم کم خونی است.
بانوان در دوران بارداری، به علت افزایش حجم خون، رشد جنین و جفت و سایر بافت‌ها به آهن بیشتری نیاز دارند. به همین دلیل بیش از دیگران در معرض خطر کم‌خونی قرار دارند. از این رو توصیه می‌شود قبل از بارداری برای پیشگیری از مشکلات ناشی از کم خونی در این دوران، با مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های لازم، در صورت نیاز از مکمل آهن استفاده شود.
علاوه بر استفاده از مکمل ها، بهتر است مصرف غذاهای حاوی آهن مانند انواع گوشت‌ها و حبوبات در برنامه غذایی روزانه گنجانده شود. همچنین برای جذب بهتر آهن از مواد غذایی بهتر است در کنار غذا از منابع ویتامین C مرکبات، فلفل دلمه و جعفری استفاده شود.
میزان آهن قابل جذب در غذا نیز بسیار مهم است. جذب آهن غذا اغلب تحت تاثیر شکل آهن موجود در آن است. آهن موجود در پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت گاو، ماهی و پرندگان (آهن هم) بیشتر جذب می‌شود، در حالی که جذب آهن پروتئین‌های گیاهی مانند سبزی‌ها و میوه‌ها (آهن غیرهم) کمتر است. باید توجه داشت که ویتامین C جذب آهن سبزی‌ها و میوه‌ها (آهن غیرهم) را هم بیشتر می‌کند.
نظر شما