سلام نو _ سرویس گردشگری: ایران مساجد باشکوه زیادی دارد که هر کدام از آن ها شاهکاری از هنر و معماری اند و در بازدید از آن ها سرشار از احساس معنویت می شوید.
یکی از مساجد تاریخی و باشکوه ایران مسجد کبود است، مسجدی که به خوبی معماری پس از اسلام ایران را به نمایش گذاشته وی کی از معدود مساجد آبی دنیاست.
چیزی که باعث شده اینجا به مسجد کبود معروف شود وجود کاشی های لاجوردی رنگ است که زیبایی خاصی را برای مسجد به وجود آورده است.
این مسجد یکی از دیدنی ترین جاذبه های تبریز است و گردشگران زیادی در سفر به این شهر از آن بازدید می کنند.
مسجد کبود کجاست
در میان یکی از آثار ارزشمند معماری ایران به مسجد کبود یا مسجد جهانشاه تبریز می رسیم که معماری متفاوتی نسبت یه دیگر مساجد ایران دارد.
علاقمندان به آثار هنری عاشق این بنای تاریخی هستند چون در آن کاشی‌های معرق فیروزه ای و لاجوردی، انواع خطوط عالی و طرح‌های بدیع هندسی و اسلیمی در کنار هم یک نمونه بی بدیل معماری را خلق کرده است.
این بنای زیبا در قرن نهم هجری قمری ساخته شده و معماران خبره طوری کاشی کاری های متنوع را در کنار نقش و نگارهای ظریف و زیبا قرار داده اند که رنگ های هماهنگی شکل بگیرد و اینجا در نظر خیلی ها به فیروزه اسلام شهره شود هرچند که این مسجد نام های دیگری مثل گوی مسجد، مسجد شاه جهان، عمارت و مسجد مظفریه هم دارد.
این مسجد در خیابان امام خمینی تبریز در جوار بناهای تاریخی متعددی قرار گرفته است. برای دسترسی به مسجد کبود، ابتدا باید به تبریز بروید.
خیابان امام خمینی در مرکز شهر تبریز قرار دارد و برای رسیدن به مسجد کبود، کافی است خود را به میدان ساعت یا میدان شهید بهشتی برسانید.
مسجد کبود در حدفاصل بین میدان شهید بهشتی تا میدان ساعت در سمت راست خیابان و جنب پارک خاقانی قرار دارد.
- آدرس مسجد کبود تبریز: تبریز، خیابان امام خمینی، نرسیده به میدان ساعت، جنب پارک خاقانی
مسجد کبود تبریز با معماری بسیار زیبا و منحصربه‌فردش، متعلق به قرن نهم هجری قمری و باقی مانده از دوران پادشاهی قراقویونلوها است و در یکی از کهن‌ترین و تاریخی‌ترین محله‌های شهر تبریز قرار دارد.
گرچه تبریز پایتخت فرمانروایی قراقویونلوها بوده است، مسجد کبود تنها اثر تاریخی باقی مانده از این دوره تاریخی در تبریز به شمار می‌رود.
این بنا را به دستور سلطان جهانشاه، فرمانروای مقتدر قراقویونلوها ساخته‌اند. با دقت در جزئیات بنا و نگاره‌های داخل مسجد کبود، می‌توان بخشی از هویت، تاریخ و تمدن اسلام در تبریز کهن را دید.
مسجد کبود یکی از چهار مسجد تزئین شده با کاشی‌کاری‌های آبی در جهان به شمار می‌رود. نام مسجد کبود نیز بر اساس رنگ نمای این بنا انتخاب شده است.
معماری زیبای مسجد کبود را می‌توان نمونه‌ای قابل‌توجه از معماری اسلامی ایران دانست.
کاشی‌های معرق فیروزه‌ای و لاجوردی، نقش و نگارهای اسلیمی و طراحی نوین هندسی، از خصوصیات برجسته در معماری مسجد کبود هستند.
این بنا در گذشته کاربری گسترده‌تری داشته و با وجود آسیب‌های فراوان در طول سالیان دراز، هم‌چنان شکوه و زیبایی خود را حفظ کرده است. علاقه‌مندان به بناهای تاریخی اسلامی، از مسجد کبود با عنوان «نگین فیروزه بناهای اسلامی» یاد می‌کنند.
در گذشته مسجد کبود را با نام‌های دیگری مانند «گوی مسجد»، «مسجد شاه جهان» و «عمارت مظفریه» می‌شناختند.
عنوان عمارت مظفریه از این‌رو است که در گذشته مسجد کبود بخشی از مجموعه‌ای بزرگ با کاربری‌های متفاوت بوده است.
آرامگاه سلطان جهانشاه و نزدیکانش نیز در انتهای شبستان و در سرداب مسجد، این مطلب را تایید می‌کند؛ گرچه امروزه این قبرها خالی هستند.
به همین دلیل این مسجد را با نام مسجد جهانشاه نیز می‌شناختند. نام مسجد کبود تبریز در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
معماری متحیرکننده مسجد کبود
قبل از ورود به مسجد با محوطه‌ای روبه رو می‌شوید که هنرمندانه گل‌کاری شده و فضای اطرف مسجد را چشم نواز تر کرده است.
قبل از ورود به داخل مسجد با سردری بلند و زیبایی روبه‌رو می شوید که همانند طاقی بزرگ است و جای خالی کاشی‌های بسیار همانند زخمی از گذر تلخ و شیرین ایام بر در و دیوار مسجد است اما با این وجود همانند نگین فیروزه‌ای در میان خیابان امام خمینی یکی‌از اصلی ترین و قدیمی‌ترین خیابان‌های این شهر می‌درخشد.
در میان آن همه کاشی کاری لاجوردی و آبی پر نقش و نگار، کتیبه‌ای به چشم می‌خورد که روی آن عمارت مظفریه و به چشم می‌خورد از این رو مسجد کبود به نام عمارت مظفریه در میان مردم تبریز جا افتاده است.
در جای جای این مسجد کتیبه‌هایی قرار دارد که حکم شناسنامه‌ای برای این بنا هستند. در یکی از این کتیبه‌ها نام نعمت‌االله بن محمد البواب، طراح و خطاط آیات این بنا حک شده است.
از کتیبه‌ای دیگر که دورتا دور شبستان را مزین کرده و سوره فتح بر آن حک شده است می‌توان چنین برداشت کرد که این بنا به عنوان یادبودی از کشورگشایی‌ها و پیروزی‌های حاکم آن دوران ساخته شده است تا برای آیندگان تداعی کننده حکومتی قدرتمند باشد.
از شواهد و کتیبه‌های دیگری که به جای مانده چنین برمی‌آیدکه این مسجد در سال ۸۷۰ هجری قمری ساخته شده اما باستان شناسان می‌گویند این تاریخ احتمالا زمان پایان یافتن کارشی‌کاری‌های این مسجد است و زمان ساخت آن به چندین سال قبل‌تر یعنی در سال ۸۴۵ هجری شمسی به دستور دختر یکی از فرمانروایان قراقویونلو به نام صالحه باز می‌گردد.
نظر شما