خشایار نادی کارشناس اقتصادی در یادداشتی نوشت: بهبود رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال، رشد صنعت توریسم، ایجاد امنیت مرزی، کاهش قاچاق، کاهش تصادفات جاده ای، کمک به بهبود محیط زیست، کاهش آلودگی هوا، کاهش مصرف بنزین و گازوئیل، حمل و نقل آسان، بازدهی مناسب و ایمنی بالا از جمله مزیت های حمل و نقل ریلی می باشند.
به منظور بهبود بهره وری حمل و نقل ریلی اولین قدم نظم بخشی می باشد. برای توسعه و افزایش سهم حمل و نقل ریلی کشور نظم یکی از مهمترین ارکان محسوب می شود و ارتش دوم محسوب می شود. اگر نظم و ایمنی را بالا ببریم راندمان هم بالا خواهد بود.
موضوع بعدی فرسودگی ناوگان و تجهیزات ریلی و بی تدبیری هایی که در گذشته توسط مدیران حمل و نقل ریلی صورت گرفته است باید سریعا بر طرف گردد. در حال حاضر سیستم حمل و نقل ریلی به علت فرسودگی برخی لوکوموتیو ها نیاز به جایگزینی مناسب برای آنها دارد.خط واگن ها هر چند سال باید بازسازی و نوسازی شود و برای این امر مهم نیاز به بودجه کافی می باشد.
نکته بعدی استفاده از روش های روز آمد در مدیریت و بهینه شبکه حمل و نقل ریلی و برنامه مدیریت ترافیک قطار کشور است. همچنین باید توجه ویژه به توسعه ترانزیت ریلی بشود و بازنگری کلی در سیستم حمل و نقل ریلی انجام گردد.
حمل و نقل باری و مسافری کشور آنطور که باید و شاید بسط داده نشده است و نسبت به برنامه توسعه کشور عقب است. بنابرین نیاز به تلاش بیشتر و حمایت ویژه ای دارد. هم اکنون ما تعداد چهار کارخانه واگن سازی در کل کشورمان داریم که باید توجه ویژه ای به توسعه تولید واگن در داخل کشور صورت بگیرد و همزمان نیازمند به تکنولوژی روز دنیا می باشد.
برای افزایش سرعت بازرگانی و دادو ستد نیاز به توسعه سریع حمل و نقل سرتاسری داریم و این موضوعی است که در کشورهای توسعه یافته و صنعتی به وضوح قابل مشاهد است. چابک سازی راه آهن، استفاده از افراد متخصص و توانمند، برنامه ریزی عملیاتی و گراف راه آهن باید دقیق تر صورت پذیرد. سیاست های اقتصادی دولت ها باید طوری باشد که حمل و نقل از جاده ای به سمت ریلی رفته و انحصار هم کاهش پیدا کند.
نظر شما