به گزارش سلام نو آنطور که ایسنا نوشته است در قلب پایتخت، در میان انبوه خیابانها و ساختمانهای مدرن، کوچهای نهفته که گویی از اعماق تاریخ سر برآورده است. "کوچه لولاگر" نام این کوچهی منحصر به فرد است که با معماری قرینه و داستانهای کهن، روح تاریخ را در کالبد شهر زنده نگه داشته است.
قصهای از برادری و امانتداری
داستان کوچه لولاگر به سال ۱۳۱۷ باز میگردد. "محمدباقر لولاگر" که از خانوادهای متمول بود، در اقدامی بینظیر، به رسم امانتداری از برادر خود که در برلین به تجارت فرش مشغول بود، کوچهای بنا کرد. او زمین را از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم کرد و در هر دو بخش، خانهها، مغازهها و حتی درختان را به صورت قرینه ساخت. گویی میخواست تصویری از برادری و وفاداری را در دل سنگ و آجر نقش ببندد.
معماری قرینه: شاهکاری از استاد حسن بنا
ساخت و ساز این کوچهی خاص به دست "استاد حسن بنا" انجام شد که از مشهورترین معماران ایران بود. قرینگی بینظیر کوچه لولاگر، گواهی بر ذوق و مهارت این استاد چیره دست است. در و پنجرهها، نماهای ساختمانها، و حتی تعداد درختان در دو سوی کوچه کاملاً مشابه یکدیگر هستند. گویی در آینهای به تماشای تصویری واحد از معماری سنتی ایرانی نشستهایم.
پیتزا داوود: طعم نوستالژی در گذر زمان
در انتهای کوچه لولاگر، گویی زمان در ایستاده است. "پیتزا داوود" که عنوان قدیمیترین پیتزافروشی تهران را یدک میکشد، با حفظ دکوراسیون و طعم اصیل غذاهایش، خاطرات دهه چهل را زنده نگه میدارد. این پیتزافروشی که پاتوق بسیاری از هنرمندان و شخصیتهای مشهور بوده، به مثابهی جواهری درخشان بر تارک کوچه لولاگر میدرخشد.
دسترسی به کوچه لولاگر
برای رسیدن به این کوچهی تاریخی، میتوانید از ایستگاه متروی تئاتر شهر در تقاطع خطوط سه و چهار یا ایستگاه متروی فردوسی در خط چهار استفاده کنید. پس از خروج از مترو، با طی مسافتی کوتاه پیادهروی در امتداد خط ۱۱ اتوبوس، به کوچه لولاگر خواهید رسید.
کوچه لولاگر: بیش از یک کوچه، یک تجربه
کوچه لولاگر صرفاً یک گذرگاه معمولی نیست، بلکه سفری در دل تاریخ و فرهنگ ایرانی است. گشت و گذار در این کوچه، تماشای معماری قرینه و لذت بردن از طعم نوستالژی پیتزا داوود، تجربهای منحصر به فرد را برای شما رقم خواهد زد. کوچه لولاگر یادآور این نکته است که در قلب هیاهوی شهر مدرن، هنوز هم میتوان گوشهای از اصالت و هویت ایرانی را یافت.
نظر شما