به گزارش سلام نو، علیرضا حیدری متولد ۱۴ اسفند ۱۳۵۴ در ملایر، کشتی گیر است.
بخاطر علاقه اش به کشتی تا دیپلم بیشتر درس نخواند و با نبود پدر و مشکلات مالی جنگید حالا قهرمان جهان و معدن دار نمونه کشور است و تجربه مدیریت هم دارد.
بعدا ادامه تحصیل داد و تا مقطع فوق لیسانس حقوق مدرک دارد.
در ۶ سالگی پدرش را از دست داد و در ۱۱ سالگی به همراه برادر بزرگترش وحید زیر نظر محمد کرمانی در کرج کشتی را شروع کرد و در عین مخالفت مادرش کشتی را بیشتر از درس پیگیر شد.
می گوید آن زمان کتانی پاره دوستانم را می گرفتم و می دوختم تا به تمرینات کشی برم، هیچ وقت کتانی نو نداشتم و همیشه قرضی بود.
در ۱۴ سالگی عضو تیم مهرشهر کرج شد و در وزن ۶۵ کیلوگرم در رده نوجوانان در کشور دوم شد اما با ممانت فرح بخش امکان حضور در انتخاب تیم ملی نوجوانان را از دست داد.
در نهایت ۱۷ – ۱۸ سالگی عضو تیم ملی جوانان شد و در مسابقات جهانی توانست عنوان سومی را بدست آورد، سپس به مدت ۴ سال در تیم فتح دوران سربازی اش را گذراند.
دو سال اول خدمت اش ثبت نشده بود برای همین مجبور شد ۲ سال دیگر برای این تیم کشتی بگیرد، خدمت نیز در مسابقه ارتش های جهان نفر دوم شد.
در سال ۷۵ به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد و سال ۷۶ در مسابقات قهرمانی جهان در تهران مدال طلا را بدست آورد او همین سال نیز مدال طلای بازی های آسیایی را گرفت.
از سال ۷۷ از وزن ۸۵ به ۹۷ کیلو رفت و در مسابقات جهانی آنکارا نقره گرفت و بعد از چندین مدال نقره و طلا در المیپک ۲۰۰۴ چین در سال ۸۲ مدال برنز را بدست آورد.
در سال ۸۵ زمانی که علی دایی سرمربی و بازیکن سایپا بود به من هم گفتند می توانی هم بازی و هم مربی تیم ملی باشی، هندوانه زیر بغل من گذاشتند
اما در مسابقات جهانی سال ۸۶ نتایج بدی آوردیم، مربیگری آن زمان برای من زود بود.
در نهایت حیدری با یک طلا، سه نقره و یک برنز جهانی و ۳ طلای بازی های آسیایی و ۴ طلا و یک برنز قهرمانی آسیا و یک برنز المپیک در سال ۱۳۸۷ وقتی ۳۳ ساله بود از کشتی حرفه ای خداحافظی کرد.
در نهایت سال ۱۳۹۴ وقتی ۴۰ ساله بودم ازدواج کردم، سنم خیلی بالا رفته بود و باید ازدواج می کردم.
نظر شما