به گزارش سلام نو به نقل از ویزیت ایران، کلیسای تادئوس مقدس یا «قره کلیسا» در بخش « بهبهجیک»، در ۲۰ کیلومتری شهرستان «چالدران»، در بلندترین بخش استان «آذربایجان غربی» و در جنوب «ماکو» واقع شده است. واژه «قره» از این رو بر این سازه نهاد شده که بخشهایی از نمای آن از سنگ سیاه ساخته شده. همچنین نام کلیسای تادئوس پاک نیز برگرفته از «سوب تادئوسی وانک» است.
«تادئوس» و «بارتولومئوس»، دو تن از یاران مسیح بودند که در روزگار شاهنشاهی اشکانیان به پادشاهی ارمنستان آمدند. تادئوس و یارانش در سال ۶۶ میلادی، پس از رواج دادن دین مسیح، همراه دختر پادشاه «سانتروک» یا «ساندوک» که «سان دخت» نام داشت، دستگیر و کشته شدند.
سازه این کلیسا به دست معماری به نام «گریگور روشنگر» انجام یافته و ارزش تاریخی آن همانا «نخستین کلیسای جامع جهان» است که به باور مسیحیان نخستین بار یاران مسیح در جهان ساخته اند.
ساختارِ سازه چهارگوشی به درازای ۲۰۰ متر و پهنای ۱۵۰ متر است و از دو بخش سیاه و سپید، کهنساخت و تازه ساخت، تشکیل شده است. بخش های گوناگونی همچون درگاه، ۲ گنبد نوک تیز با ۱۲ ترک، برج ناقوس، ۵ برج دیدبانی، ۴۷ اتاق، کتابخانه، زیرزمین، انبار، ۲ میانسرای شرقی و غربی، آرامگاه و آب سنگ دارد. گنبد کلیسا نیز از سنگ مرمر سیاه و سپید است و دیوارهای آن برجسته کاری هایی از چهره یاران مسیح، گل بوته، جانداران، داستان های شاهنامه و دیگر بن مایه ها دارد. شیوه معماری قره کلیسا «بازلیک» است. در بازسازی های پسین، برای نمونه در دوران عباس میرزا، نیز از سنگ های آهکین برای زیباسازی بهره برده شده است. در بخش هایی از آرایش بیرونیِ سازه نشان گردونه خورشید که نمادی از مهرپرستی در دوران باستان بوده، دیده می شود.
کلیسای تادئوس در طول تاریخ از یورشها و زمین لرزه ها آسیب های فراوانی دیده است، تا آنجا که هنوز هم میتوان آثار گلوله های نبردهای تاریخ را بر چهره سنگ های سخت آن دید. این کلیسا یک بار به دست کشیشی به نام «زاکاریا»، یک بار به یاری خواجه نصیر الدین توسی و یک بار نیز به دستور پادشاه صفوی، شاه عباس بازسازی شد تا اینکه در سال ۲۰۰۸ میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت.
مسیحیان ایران و جهان در هفته نخست مرداد ماه خورشیدی، در یکم جولای میلادی به پاسداشت جان باختن تادئوس، بارتولومئوس و دیگر مسیحیان برای برگزاری آیینی در قره کلیسا گرد هم می آیند.
این کلیسا یک بار به دست کشیشی به نام «زاکاریا»، یک بار به یاری خواجه نصیر الدین توسی و یک بار نیز به دستور پادشاه صفوی، شاه عباس بازسازی شد.
نظر شما