دکتر فاطمه رحمتی، اقتصاد دادن جوان در یادداشتی نوشت: مهمترین نگرانی، دغدغه و ایرادی که برای به کارگیری مجدد بازنشستگان در پست های مدیریتی و یا بازگشت به کار سابق ایشان وجود دارد،وجود جمعیت جوان متخصص و تحصیلکرده بیکاری است که در کشور می باشد؛زیرا با اشتغال مجدد بازنشستگان و یا عدم تحویل مناصب و جایگاه های خود به نسل جوان، فرصت های شغلی را برای این قشر محدود می کنند و همین موضوع باعث افزایش جمعیت جوان بیکار در کشور می شود.موضوعی که جامعه آماری کشور نیز آن را تایید می کند.
بنابراین هرگونه فرصت شغلی در هر پستی که در دستگاه های اجرایی و غیره وجود داشته باشد باید در اختیار جوانان قرار بگیرد چون افراد باز نشسته منبع درآمد ناشی از بازنشستگی برای امرارمعاش دارند، اما قشر جوان ، بخصوص جوانان تحصیل کرده و مستعد که فاقد شغل و درآمد برای تشکیل زندگی و ساختن آینده خود هستند.
یک جوان ۲۸ ساله و یا بالاتر که از هیچکدام از فرصت های شغلی امکان بهره مندی را ندارد نمی تواند به ازدواج و استقلال شخصی خود فکر کند و همین موجب افزایش سن ازدواج و حتی کاهش آمار ازدواج در کشور می شود و به طبع آن کاهش جمعیت و همچنین پیرشدن جمعیت کشور می شود.
با گذشت سالها از تصویب قانون ممنوعیت بکارگیری بازنشستگان ، متاسفانه این قانون بطور کامل در کشور اجرا نشده است و گاهی شاهد به کارگیری مجدد معلمان بازنشسته در آموزش و پرورش به دلیل کمبود معلم بوده ایم.
بسیاری از بازنشستگان ، به خصوص آنهایی که در پست های مدیریتی سه قوه بازنشسته می شوند متاسفانه در بخش خصوصی به عنوان مدیر ، مشاور و یا عضو هیئت مدیره به کار گرفته می شوند.
اگر ایراد کار را در فقدان قانون بدانیم و بگوییم که باید قانونی برای این موضوع مهم تصویب شود ؛این قانون سال هاست که تصویب شده، اما مشکل از نظارت براجرای قانون است که بسیار ضعیف و در موارد فراوانی مقطعی و باب میل برخی افراد،احزاب و ... بوده است.
جوانان ما نیاز به حمایت همه جانبه مسئولین عالی رتبه کشور دارند تا با اشتغال در سطوح اجرایی مسیر موفقیت و استقلال و پیشرفت خود ، جامعه و کشورعزیزمان را هموار سازند.
نظر شما